2 huilbaby's in 2 jaar tijd én ADHD, hoe dan? (2)

Eenmaal thuis konden we gaan genieten. Dacht ik... Niet dus. Toen hij 2 weken was ging Nathan steeds meer huilen. Dag in dag uit. De nachten gelukkig niet op een enkele uitzondering na, maar echt het was vre-se-lijk. Door merg en been. Na 6 weken huilen, erge uitslag op zijn gezicht en gekke poepluiers zijn we naar de huisarts gegaan met de vraag voor een verwijzing naar de kinderarts, omdat we koemelkallergie vermoedde. Uhm ja mevrouw ik wil hem wel geven, maar ik denk niet dat uw kind koemelkallergie heeft. Wij hamerden erop dat we er een kregen en gaven aan dat we op waren. Het was een huisarts in opleiding, dus niet onze eigen huisarts. Het zou een week duren hooguit voor we een afspraak zouden hebben. Na een week nog niets gehoord. Toen contact opgenomen met het ziekenhuis. Bleek de arts die erover ging 2 weken afwezig door privé omstandigheden. Dat werd ook niet even gemeld. Uiteindelijk heeft de huisarts, onze eigen huisarts, de kinderpoli gebeld dat het zo niet langer ging. Wij waren behoorlijk opgebrand. In het ziekenhuis deden ze moeilijk, want we konden ook niet terecht bij de andere arts die over huilbaby's ging. En er waren maar 2 allergie artsen... Het was te druk. Na veel gedoe mochten we toch nog tussendoor komen. Héhé dacht we. Wat gebeurd er, we worden naar huis gestuurd met tips die we al 2 weken deden! Wij gaven dat aan, maar de doktersassistent die die tips gaf wilde niet meer met de kinderarts overleggen. Boos en verdrietig dat wij waren! In de avond naar het ziekenhuis gebeld en kregen we dezelfde kinderarts aan de lijn. We mochten toen eindelijk starten met de pepti. Binnen 24 uur zagen we verschil! Wat een opluchting zeg. We hadden het aan het rechte eind! Je moedergevoel (en vadergevoel) moet je echt naar luisteren! 

Na 2 weken waren de meeste klachten weg maar na 4 weken kwamen ze weer terug. Toen mochten we over op de neocate. Voor de mensen die het niet weten wat het inhoudt: Nathan kon niet tegen gewone melk wat in borstvoeding of flesvoeding zit. Ik gaf toen nog borstvoeding. De pepti zit nog wel koemelk in, maar sterk verknipt waardoor het lichaam het niet meer herkent als koemelk, maar uiteindelijk gaat het lichaam het wel weer herkennen als het kindje echt koemelk allergisch is. Na de start van de neocate ging het eindelijk echt goed met onze Nathan. Pas vanaf toen hij 12 weken was konden we langzaam gaan genieten. Het heeft nog zeker een maand geduurd voordat ik weer wat vertrouwen had in dat het goed ging. Maar het huilen van hem of van andere kindjes bleef een trigger. Toen hij een maand of 4 was moesten we de provocatietest doen. Echt waar, ik doe nog liever bevalling. Je kind is allergisch voor koemelk en je MOET hem dan koemelk geven. Je gaat 2 dagen naar het ziekenhuis. De ene dag krijgen ze koemelk en de andere dag koemelkvrije voeding. En je weet niet welke dag welke voeding gegeven wordt. Dat weten de verpleegkundigen en voedingsassistenten ook niet. Ik denk dat de kinderartss er wel van op de hoogte is. En dat gaat in hele kleine stapjes met elke keer 20 minuten tijd ertussen. Ze bouwen het op naar een volledige fles ongeveer. Je zit dan zo'n 3 tot 4 uur in het ziekenhuis. Ze beginnen volgens mij maar met 10 of 15 cc. En na de test bespreek je met de kinderarts (als je weer een afspraak heb)  de resultaten. En dan is het officieel vastgesteld of niet. Wat nog het ergste is. Ze moeten zo'n test voor de zorgverzekeraar doen. Anders krijg je je voeding niet meer vergoed. Ergens ook wel logisch, want er zijn toch stiekem veel kindjes die niet echt koemelkallergisch zijn of er al snel overheen groeien, voor het half jaar al. Maar het idee dat je je kind ziek maakt is echt vreselijk. Nathan was voordat hij een jaar werd de allergie overgegroeit. Met behulp van een diëtist zijn we met 8 maanden heeeel langzaam melk gaan introduceren. Nu hebben we een ventje rondlopen van ruim 1,5 die melk vreselijk lekker vind. 

 Ik schrijf deze blog op momenten dat ik een paar seconden vrije tijd over heb. De volgende blog zal ergens volgende week komen. In de volgende delen wil ik jullie het verhaal van onze dochter vertellen en daarbij vertel ik ook over mijn ADHD die toen pas onderzocht is. En dan wil ik ook wat dieper ingaan op het hebben van ADHD met 2 huilbaby's kort op elkaar.