Bij ons gaat het altijd net even anders..

En daar was dan eindelijk na lang wachten het telefoontje op 21 april.. maar toen werd het nacht en kregen wij de schrik van ons leven.

Donderdag 21 april 15:00 telefoontje van de opname planning. We moeten ons zondag 24 april om 13:30 melden voor opname en Esmé zal de dag erna geopereerd worden. Die zelfde middag nog heb ik alle praktische zaken geregeld: zorgverlof, overnachtingen in het Ronald MC Donald huis, oppas voor onze andere 2 kanjers etc.

We zijn naar bed gegaan en rond 03:00 werd ik wakker van een huilende Esmé. En dat is opzich wel apart want huilen doet ze bijna nooit. In haar kamertje tref ik een kindje aan die zich niet helemaal lekker voelt. Mijn partner gaat naar beneden en ik probeer haar te troosten en weer terug in bed te leggen. Op dat moment lijkt het helemaal mis te gaan. Ze lijkt te stikken. Ik gil naar mijn partner dag hij 112 moet bellen. De ambulance is er snel, Esmé is inmiddels rustig maar je ziet aan alles dat ze zich niet fijn voelt. Ze besluiten haar mee te nemen voor verder onderzoek.

Eenmaal in het ziekenhuis nemen ze een test bij haar af welke test op diverse virussen. Om 06:30 komt de uitslag binnen.. wat blijkt.. Esmé heeft Covid. Direct word duidelijk dat de operatie niet door zal gaan.. gelukkig konden ze nog een ander kindje oproepen.

We mochten Esmé naar huis nemen. ze heeft 3 dagen hoge koorts gehad met veel hoesten, spugen en slijm. Het was een zielig hoopje kind. Gelukkig ging het na dag 3 langzaam aan beter.

Het is allemaal wat.. ruim 2 jaar lang hebben wij dit rot virus buiten de deur kunnen houden en precies nu gebeurt dit.

Maandag 2 mei hebben we akkoord gekregen van de kinderarts voor de operatie vanaf volgende week. Het is weer allemaal afwachten..

Liefs 🍀