Ik kreeg tranen in mijn ogen toen je zei dat je jezelf de schuld geeft. Ik snap het, zo voelde ik mij ook, zo voel ik mij nog steeds. Mijn dochter is razendsnel ter wereld gekomen met een score 1. Dit heeft ons beiden getraumatiseerd en daardoor was onze relatie al "anders". Maar anyway zij kreeg borstvoeding en ze begon steeds meer te huilen, overstrekken, de huiluurtjes kwamen en ze viel af. Ik wist dat ik niet genoeg gaf door slechte drinktechniek en toch kon ik niet stoppen met borstvoeding (ik vermoed door hormonen). Ze wilde ook geen fles. Op een avond keek ik naar haar en zag ik hoe zwak ze was. Naar de huisarts, naar het ziekenhuis, opgenomen en een sonde (ze had ook nog rs virus) 10 dagen samen met haar op een kamertje gezeten. Uiteindelijk geleerd sondevoeding te geven en naar huis. Na een aantal weken kregen we medicatie tegen reflux en wat een verschil! Dat was dus het probleem al die tijd. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat wij als mama ons uiterste best doen en door alle hectiek van geboorte, kraamtijd, hormonen etc. Dingen soms over het hoofd zien. Dat schuldgevoel herken ik, ik wist immers dat ze niet genoeg kreeg maar ik wilde niet falen en stoppen met de borstvoeding. Toch moet je het een plekje geven. Ga door met de medicatie. Eventueel rapley methode? Hm onsamenhangend verhaal, het is dan ook nog lekker vroeg.
Toen ik begon met lezen dacht ik gelijk: verborgen reflux. Mijn dochtertje heeft dit ook. Eerste 10 weken van haar leventje alleen maar gehuild en dan zo hard met het overstrekken erbij. Iemand in mijn omgeving heeft me op verborgen reflux gewezen (ik kende het niet) ben ze nog eeuwig dankbaar. Direct huisarts en kinderarts. Die het gelukkig gelijk zag (ze kreeg ook even een huilaanval in het zh) mijn dochtertje deed juist overmatig drinken omdat de melk verzachtte. Nu is ze 10 maanden nog steeds medicijnen en als ik eens een half uur later ben met geven begint het huilen al. En dat terwijl ze nog maar 1 fles per dag drinkt en verder al vast voedsel eet. Hoop voor jullie dat het snel beter gaat! Sterkte.
Cerahh
Ik kreeg tranen in mijn ogen toen je zei dat je jezelf de schuld geeft. Ik snap het, zo voelde ik mij ook, zo voel ik mij nog steeds. Mijn dochter is razendsnel ter wereld gekomen met een score 1. Dit heeft ons beiden getraumatiseerd en daardoor was onze relatie al "anders". Maar anyway zij kreeg borstvoeding en ze begon steeds meer te huilen, overstrekken, de huiluurtjes kwamen en ze viel af. Ik wist dat ik niet genoeg gaf door slechte drinktechniek en toch kon ik niet stoppen met borstvoeding (ik vermoed door hormonen). Ze wilde ook geen fles. Op een avond keek ik naar haar en zag ik hoe zwak ze was. Naar de huisarts, naar het ziekenhuis, opgenomen en een sonde (ze had ook nog rs virus) 10 dagen samen met haar op een kamertje gezeten. Uiteindelijk geleerd sondevoeding te geven en naar huis. Na een aantal weken kregen we medicatie tegen reflux en wat een verschil! Dat was dus het probleem al die tijd. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat wij als mama ons uiterste best doen en door alle hectiek van geboorte, kraamtijd, hormonen etc. Dingen soms over het hoofd zien. Dat schuldgevoel herken ik, ik wist immers dat ze niet genoeg kreeg maar ik wilde niet falen en stoppen met de borstvoeding. Toch moet je het een plekje geven. Ga door met de medicatie. Eventueel rapley methode? Hm onsamenhangend verhaal, het is dan ook nog lekker vroeg.
S.denouden
Toen ik begon met lezen dacht ik gelijk: verborgen reflux. Mijn dochtertje heeft dit ook. Eerste 10 weken van haar leventje alleen maar gehuild en dan zo hard met het overstrekken erbij. Iemand in mijn omgeving heeft me op verborgen reflux gewezen (ik kende het niet) ben ze nog eeuwig dankbaar. Direct huisarts en kinderarts. Die het gelukkig gelijk zag (ze kreeg ook even een huilaanval in het zh) mijn dochtertje deed juist overmatig drinken omdat de melk verzachtte. Nu is ze 10 maanden nog steeds medicijnen en als ik eens een half uur later ben met geven begint het huilen al. En dat terwijl ze nog maar 1 fles per dag drinkt en verder al vast voedsel eet. Hoop voor jullie dat het snel beter gaat! Sterkte.
puberenbaby
jazeker, dat is het ook niet...
StephanieCorner
Is er al getest op Coeliakie?