Als het maar spettert!

Het is prachtig om te zien als een klein kind plezier heeft. Vooral als het om je eigen kind gaat natuurlijk. Nou heb ik het grote geluk dat mijn dochter (ze is nu bijna 1 jaar) het meeste vrolijke kind is dat ik ooit heb ontmoet. Ik geniet elke keer weer van haar prachtige lach en haar vrolijke geluidjes.

Afgelopen zomer zijn we op vakantie geweest naar de Ardèche in Frankrijk. We hebben gezwommen in een van de vele rivieren daar. Eerlijk gezegd vond ik het water best een beetje fris, maar bij mijn dochter verscheen gelijk een grijns van oor tot oor. Toen ik haar uit haar zwemband haalde en in een ondiep stuk van de rivier neerzette, ging ze helemaal los. Ze had geen aandacht meer voor alles om haar heen en heeft een hele tijd heerlijk zitten spetteren (zie foto). Het voordeel van zo'n rivier is wel dat het niet erg is dat alles om haar heen nat wordt. Dit in tegenstelling tot thuis in haar eigen badje, want ook dan vindt ze spetteren geweldig. Ondertussen wacht ik met smart op onze nieuwe badkamer met extra diepe douchebak zodat ze daar in 'bad' kan.

Laatst zijn we met z'n drietjes (man, dochter en ik) wezen zwemmen bij een subtropisch zwembad op een van de parken van Center Parcs. De eerste keer dat we hier met haar het water in gingen, keek ze haar ogen uit. Al die rotsen en planten trokken natuurlijk haar aandacht. Ze bleef maar om zich heen kijken en ondertussen bleef ze heel stilletjes. Na een tijdje zwemmen, vonden we het wel tijd voor een patatje. Daar zat ze dan. Met een handdoek (met gat erin en capuchon eraan) over haar hoofd op een patatje te kauwen en schattig te wezen. Na een slokje drinken, zijn we nog een keer het water in gegaan. Deze keer had ze dikke pret. Werkelijk alles was grappig. Dit tot groot vreugde van de vele badgasten met wie ze sjans had. Drie keer raden hoe mijn dochter er op de terugweg in de auto bij zat. Juist; slapend. Moe maar voldaan na een fantastisch zwembadavontuur.