Aftellen 34+4

Ondertussen tikken we de 34+4 aan en is de tijd toch weer voorbij gevlogen! Maar.. De laatste loodjes wegen (letterlijk) het zwaarst. 

M’n buik zit in de weg, is ook echt een stuk groter dan bij m’n oudste. Constant voeten in m’n ribben, heel vaak benauwd, even boodschappen doen is al een uitdaging ivm bekkenpijn. En dan heb je natuurlijk nog ons zoontje van 13 maanden rond rennen. Het is pittig! Maar voor een goed doel. 

Dit keer tel ik wel echt de weken af, waar ik van m’n vorige zwangerschap echt tot het einde heb genoten - is het nu wel mooi geweest. Ja tuurlijk geniet ik ook van het getrappel, maar de lichamelijke ongemakken gaan nu wel zwaarder wegen. Van mij mag deze kleine man met 37 weken wel komen. Kwa datum hoop ik wel de 40 weken te halen, dan bevallen we in januari, na alle gekke feestdagen. Maar lichamelijk gezien zeg ik ‘37 weken is top!’ Helaas heb je daar weinig over te zeggen & is het maar afwachten. 

Dus gaan we nog maar even door. Extra genieten van deze momentjes met de oudste alleen, nog even al die kleine dingen die we nu samen doen extra waarderen. Want hoe ik ook uitkijk naar zijn kleine broertje, kan ik af en toe ook huilen bij het idee dat hij straks geen enig kind meer is & de aandacht zal moeten delen. Ik heb geen idee hoe hij het gaat doen, of hoe wij het gaan doen daarentegen haha. Maar het komt wel goed. We vinden straks onze draai wel weer! Onze handen vol met 1 van 14 maanden straks, en een new born.. Maar liefde in overvloed!