Afspraken en hoe nu verder...

De dagen na de uitslag waren niet heel leuk! Het was veel nadenken, verdriet en verwerken wat ons nu eigenlijk allemaal overkwam.

Dinsdag was er een afspraak voor ons gepland in het ziekenhuis zodat de gynaecoloog  er ook naar kon kijken en dat zij ons misschien nog verder kon helpen. Dit was best spannend want ja wat staat je te wachten, je weet het niet! Op het internet ga je toch dingen opzoeken en daar word het niet heel hoopvol van! Maar toch proberen we positief te blijven! 

Dinsdag was het dan zover de afspraak, en ook daar werd het nogmaals bevestigd dat ons kindje het LUTO syndroom heeft.  We zien na een paar dagen ook nog beter dat het blaasje weer gegroeid was! 

We zouden 1,5 week later een hercontrole hebben bij het ziekenhuis, maar hier hadden ze gezien dat de blaas weer groter was geworden! En dat was minder goed nieuws! De arts heeft ons na deze controle doorgestuurd naar Het LUMC, hier hebben ze op het gebied van het LUTO syndroom en natuurlijk veel meer dingen alle expertise!  

Ook hebben we in deze periode verschillende gesprekken gehad met mensen uit onze kerkelijke gemeente! Hoe ver ga je door, hoe zit het allemaal met het geloof en de keuzes waar we voor stonden? En nog zoveel vragen meer! Na deze gesprekken wisten we zeker dat wat we ook zouden doen, we gingen voor de beste optie voor ons kindje! En als de overlevingskansen kleiner werden en er medisch niks meer aan gedaan kon worden, zou dit ook de laatste stap voor ons zijn! 

Halverwege februari gingen we naar het ziekenhuis in Leiden! Na een uitgebreide echo liet de echoscopiste wel vallen dat het een extreem abnormaal beeld was en dat ze dit ging bespreken met de artsen!

Een uur later hadden we de uitslag dat er in ons geval helaas niks meer aan te doen was en dat ons kindje dit niet ging overleven, dit omdat de longblaasjes niet volgroeid waren (door te weinig vruchtwater) en de niertjes ook helemaal kapot waren! Dan zakt 100% de aarde onder je voeten vandaan! Dit was definitief het antwoord dat er medisch gezien bij ons kindje niets meer mogelijk was! 

In de volgende blog vertel ik je meer over de laatste weken van m’n zwangerschap!