10 jaar geleden
Aapjes
Onze tweeling vindt het heerlijk om te ravotten, te klimmen en te spelen! Dus tijd voor een indoor speelparadijs. Wat een plezier!
We wisten al van onze oudste zoon dat het een groot succes was dus het zat er al een tijdje aan te komen; de eerste keer naar Chimpie Champ met onze tweeling. Voor degene die dit niet kennen, het is een indoor speelparadijs met verschillende speelelementen, loopkarren, een trampoline, klimtoestel etc. En zo gingen we een weekendje terug samen met vrienden van ons met 5 kinderen naar Aalsmeer. Op het parkeerterrein overwogen we nog om de auto om te keren en terug te gaan, zo ontzettend druk was het. Maar ja, eenmaal beloofd is beloofd dus met enige angst stapten we toch maar naar binnen. Gelukkig viel het binnen allemaal best mee. Toch voor de zekerheid bij alle kids naambandjes omgedaan met ons telefoonnummer erop. En al meteen na het uitdoen van de jasjes en schoentjes kon het grote ontdekken voor de tweeling gaan beginnen. Wauw wat was dat een belevenis. Er werd geklommen, gegleden van de glijbaan en vooral de loopautootjes waren enorm in trek. Yuna had er al snel een tot MIJN gebombardeerd dus iedereen die ook maar probeerde om het portier open te maken, hoe groot het kindje ook was, kreeg een blik waar zelfs een volwassene kippenvel van krijgt. Om vervolgens heel hard te gaan lachen omdat het haar gewoon gelukt was. Wat een stoere meid is het toch! Quint dook ondertussen vol met z’n snufferd in de ballenbak en vond het maar wat prachtig allemaal. Tussendoor even wat drinken en snoepen om maar zo snel weer terug te gaan naar het spelen, want daar waren ze immers toch voor gekomen. Je ziet soms kinderen na een paar uur vermoeid op schoot zitten bij een van de ouders. Nou dat geldt niet voor die van ons, die lijken onvermoeibaar. Quint ging nog maar een keer op z’n buik van de glijbaan en Yuna stapte met Xavi samen op een soort schommeldier. Plezier alom en wat werd de speciale band tussen deze drie kids weer eens duidelijk. Zodra er een kindje iets deed bij een van de drie dan kwam de andere er direct bij en er werd met een hoop uh oh nee uitgelegd dat dat niet de bedoeling was. Of Xavi kwam er aan en zei dan “ dat zijn MIJN broer en zus hoor” . Met andere woorden, pas op want ze horen bij mij. Na afloop zijn we nog frietjes gaan eten bij onze vrienden thuis en hebben ze nog met z’n allen gedanst en een boekje gelezen. Kortom we hebben een fantastische dag gehad en ook wij hebben heerlijk kunnen genieten van zoveel plezier!
