2 jaar geleden
Aangeboren staar deel 1
De bevalling
Aangezien er nog weinig bekend is over cataract bij baby's en jonge kinderen, heb ik besloten om hierover te gaan bloggen. Dit zodat er meer bekend over wordt, maar ook zodat een andere mama zich misschien niet alleen voelt hierin.
Ik begin bij het begin, en zal jullie zo meenemen naar hoe ons eerste jaar als kersverse ouders eruit heeft gezien.
25-08-2017 was ik uitgerekend van ons eerste kindje. We wisten inmiddels al dat het een jongetje zou worden, en hadden de naam al vrij snel bedacht. De eerste 12 weken waren echt verschrikkelijk. Ik had HG en heb hiervoor opgenomen gelegen in het ziekenhuis. Precies toen ik 12 weken zwanger was is het gelukkig gestopt. Hierna heb ik echt kunnen genieten van het zwanger zijn en ging het eigenlijk goed tot week 32. Vanaf toen zaten wij meerdere keren per week in het ziekenhuis ivm minder gevoel van leven. Toen ik 38+6 was heeft de ziekenhuis de knoop doorgehakt en besloten om te gaan inleiden. Dit was uiteraard spannend, maar continu in de angst leven of alles wel goed ging, woog hier niet tegen op.
In de avond mochten wij ons melden in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven. De ballon werd geplaatst waardoor ook gelijk mijn vliezen braken, en mijn moeder en zusje kwamen nog langs. De ballon zat er een uur in toen mijn zusje en ik een doffe klap hoorde. De ballon viel eruit en ik was blij want ik dacht dat het z'n werk al had gehad. Helaas bleek de ballon geklapt te zijn (dit komt niet vaak voor). Ze besloten toen dat ik nog een nachtje rust mocht gaan houden, en de volgende dag verder te gaan.
Het was in 7 uur in de ochtend 18-08-2017 toen ze binnen kwamen en gel wilde gaan inbrengen. De weeën zouden hierna zomaar snel kunnen beginnen zeiden ze. Om half 11 was er nog niets begonnen, dus besloten ze nogmaals gel in te brengen. Binnen 15 minuten begon de weeënstorm en om 15:30 uur kon ik niet meer. Ik heb ze toen gesmeekt om een ruggenprik, maar moest nog een uur wachten. De ruggenprik was gezet en wat een heerlijk gevoel was dat zeg! Geen pijn meer en heerlijk nog even kunnen ontspannen. Tegen 22:00 had ik het gevoel dat ik moest poepen en de gynaecoloog gaf aan dat het tijd was om te persen. De ruggenprik werd uit gezet, maar helaas bleef 1 kant verdoofd. Ik bleef persen, en persen tot ik ineens een verschrikkelijke pijn in mijn bekken voelde. Van de gynaecoloog moest ik door blijven persen, maar de pijn was niet te doen. Op een gegeven moment was de pijn zo heftig dat ik de persweeën niet eens meer voelde. De gynaecoloog raakte hierdoor lichtelijk in paniek en zei dat ik nu echt door moest gaan persen. Ik begon door de persen maar de pijn in mijn bekken was niet te doen en heb toen gezegd dat ik naar huis ging want ik was er klaar mee. De gynaecoloog heeft toen besloten om een knip te zetten, en toen ging het snel. 22:35 werd onze zoon Brichano Regilio geboren.
Brichano werd op mijn borst gelegd, maar het voelde niet goed. Hij was lijk wit en zat te snakken naar adem. Mijn moeder zei al dat dit niet goed voelde, maar de gynaecoloog bleef erbij dat hij het goed deed. Tot hij een het steeds benauwder kreeg en ik zei dat het echt niet goed zat. Ineens werd de kinderarts gebeld en voordat ik het wist werd Brichano bij mij weggehaald.
Daar lig je dan als kersverse moeder zonder kind en niemand die iets weet. Ze waren mij nog aan het hechten dus ik kon niks op dat moment. Er waren zoveel vragen vanuit mij, maar weinig antwoorden vanuit de gynaecoloog.. toen ik gehecht was moest ik mijzelf eerst nog gaan douchen. Dit heb ik in een rot vaart gedaan en liep zo de deur uit naar de couveuse afdeling. Ik werd terug geroepen omdat ik nog helemaal niet mocht lopen en werd Inn een stoel gezet. Toen ik boven kwam lag mijn zoon aan allerlei toeters en bellen en moest hier 1 nacht bijkomen van de bevalling.
De volgende ochtend ging ik naar hem toe en schrok ik van wat ik zag. Hij had een blauwe kring op zijn hoofd en een blauwe arm. Wat ik zelf al zei tijdens de bevalling bleek dus te kloppen.. hij heeft vastgezeten in mijn bekken en hard enorme pijn. Hij heeft toen nog 2 nachten op de couveuse afdeling gelegen en toen mochten we naar huis. We genoten van de tijd thuis want je was een super makkelijke baby.