A Sky Full Of Stars

Op vrijdag 8 september 2017 gaven mijn man Daan en ik elkaar het jawoord. We trouwden in het bijzijn van onze directe familie en goede vrienden, op een boerderij tussen de koeien. Nadat we officieel man en vrouw waren liepen we over de witte loper naar de feestzaal. Het plechtige gedeelte was afgelopen. We liepen weg op de klanken van Coldplays ‘A Sky Full Of Stars’.

Na onze bruiloft hoopten we zwanger te worden. Ik had een grote kinderwens en wilde niet meer wachten. Anticonceptie de deur uit en hopen op een positieve test. We hadden het geluk daar niet lang op te hoeven wachten. Binnen enkele maanden had ik een positieve test in mijn handen. En wat voor een. Op het moment dat “de straal” de test raakte werd deze direct positief. Wat een geluk! Ik vond het onwerkelijk, bizar en prachtig tegelijk. De eerste echo zal ik nooit vergeten. Nederland lag plat door heftige sneeuwval. Mijn man en ik liepen die avond naar de verloskundigenpraktijk. Ik met een volle blaas en beide met vlinders in ons buik. Zo spannend. Gelukkig zagen we een kloppend hartje. We kregen officieel een kindje!

Weken gingen voorbij. Ik was ontzettend moe maar had verder weinig klachten. Mijn buik groeide langzaam boller. We hadden de twintig weken echo en ook die was positief. Geen bijzonderheden te zien. Na de twintig weken echo durfde ik eindelijk te shoppen voor de babykamer en benodigdheden. Kinderwagen, badje, rompers, eerste kleertjes, de hele uitzetlijst wordt aangeschaft. Alles uniseks, want we willen dat het geslacht van ons kindje een verrassing blijft tot na de geboorte. Ik vind het allemaal onwijs bijzonder maar ook spannend. We zijn steeds meer klaar voor jou Ukkie. Nu is het aftellen naar 14 juli 2018, want dat is de uitgerekende datum.

Tot 7 april 2018. Het is een zaterdag en ik word wakker met rugpijn. Kan bijna niet lopen van de pijn. De rugpijn wordt wel wat minder gedurende de dag. Op zondag overleg ik met de verloskundige en besluiten we die dag erna te checken op blaasontsteking. Gelukkig is er die maandag geen blaasontsteking te zien en hopen we maar dat het bandenpijn is. Wanneer ik ’s nachts krampen heb en op de wc zie dat ik bloed verlies, gaan bij mij alle alarmbellen af. Kort erna beval ik in het ziekenhuis van ons zoontje Tijn. Tijn wordt geboren op 10 april 2018 terwijl ik nog maar 26 weken zwanger was. Dat is heel prematuur. Naast onderontwikkelde longen blijkt Tijn een zeer zware hersenbloeding gehad te hebben. Ongeveer achttien uur nadat wij voor het eerst ouders werden moeten we afscheid van ons zoontje nemen. Terwijl hij op mijn borst ligt wordt hij afgekoppeld van de apparaten die hem ondersteunen. Een fotograaf van Make A Memory maakt foto’s. We vertellen Tijn dat we van hem houden, trots op hem zijn, hem nooit zullen vergeten. We nemen afscheid van onze kleine grote droom.

De dag erna gaan we in regelmodus. Want ineens moet je bepalen wat je doet. Hoe neem je afscheid van jouw kindje? Hoe neem je afscheid van een veel te vroeg geboren baby? Ik was nog niet eens bezig met de bevalling en al helemaal niet met een afscheid! Gelukkig heb ik een uitvaartverzekering van Monuta. We hebben contact met de klantenservice en degene die we spreken vertelt ons dat kinderen tot 18 jaar meeverzekerd zijn. Dit betekent dat mijn premie ook voor Tijn geldt. We kunnen daardoor een mooi afscheid samenstellen zonder ons zorgen te maken over de kosten. Want het grootste gedeelte van ons spaargeld is opgegaan aan de bruiloft… Met de hulp van Monuta schakelen we een uitvaartverzorger in. Zij begeleidt ons en regelt de dingen die geregeld moeten worden. Dingen waar je niet aan wilt denken, zoals het ophalen van een overlijdensakte. Of contact leggen met de begraafplaats. Wij hoeven alleen na te denken over wat we willen. Op welke manier wij afscheid van Tijn willen nemen. Ik ben opgelucht dat mijn uitvaartverzekering de mogelijkheid geeft dat we niet over praktische (geld)zaken na hoeven te denken. Wij kunnen in het moment leven.Op vrijdagmiddag nodigen we familie, vrienden en kennissen uit voor een afscheidsborrel. Ze kunnen Tijn zien als ze willen. We serveren bier en bitterballen. We lachen, we huilen en we praten. Het is fijn om Tijns korte leven op deze manier te vieren. Op zaterdagochtend nemen we dan echt afscheid. Met onze directe familieleden. Een heel kleine kring. We ontvangen iedereen in onze huiskamer en draaien A Sky Full Of Stars. Omdat dit nummer bij ons hoort. Tijdens de blije en tijdens de verdrietige momenten. We draaien dit nummer en lopen vervolgens met zijn allen naar de auto. Om Tijn te gaan begraven. 

Nog steeds krijg ik kippenvel als ik A Sky Full Of Stars hoor. Ik meld het nummer aan voor de Top2000, ik vraag het aan tijdens Serious Request. Het herinnert me aan mijn bruiloft en aan Tijn. Het maakt me blij en tegelijkertijd verdrietig. Het gooit me even terug naar het moment in onze woonkamer. Tijn in zijn mandje op onze tafel, wij met onze gezinnen eromheen. Hoe bizar het misschien ook klinkt: ik kijk met veel liefde terug op zijn afscheid. En door dit nummer kan ik het me direct terughalen. Zeker in combinatie met de foto’s die zijn gemaakt. Een perfecte herinnering aan Tijns korte maar o zo indrukwekkende leventje.

Heb jij ook een nummer waarvan jouw wereld even stilstaat? Waarvan jij aan een heel dierbaar moment denkt? Ik ben benieuwd!

Deze blog is geschreven in samenwerking met Monuta. Je kunt je hier inlezen in de mogelijkheden om jou en je gezin te verzekeren, net als wij hadden gedaan. Meer info vind je hier: monuta.nl.