9 maanden in VS 9 maanden uit

Lief stoer meisje

Vandaag ben je net zo lang bij me in m’n armen als dat ik je bij me gedragen heb.

Ik ben zo ongelooflijk trots op jou!

Toen ik ontdekte dat ik zwanger was had ik me zo voorgenomen van de zwangerschap extra te gaan genieten. Het zou tenslotte m’n laatste zwangerschap zijn en ik wilde van elke minuut/elk getrappel en alle bijzondere momenten/mijlpalen genieten. Ik was overtuigd dat ik nog een jongen zou krijgen maar je papa en broers waren overtuigd dat je een meisje was en ze kregen gelijk! 🥰💖 Wat een kroon op ons prachtige gezin!

Toen was daar de 20 weken echo en werd onze wereld op z’n kop gezet. Vanaf toen had alles een zwart randje.

Vele onderzoeken volgde en de spanning of je überhaupt bij ons zou gaan komen overheerste bij me en m’n zorgen groeide met de dag.

Uiteindelijk probeerde we te gaan ‘ontspannen’ en genieten van de rest van de zwangerschap.

We leefde toe na de bevalling en hoopte daarmee een nieuwe frisse start te gaan maken.

Helaas werden we vlak na jou geboorte al weer van de hoge berg afgegooid en begon er een nieuwe fase met onderzoeken.

M’n hart brak in 100.000 stukjes voor jou en voor alles wat je moest ondergaan.

De toekomst onzeker, ons gezin onstabiel en jij die het ene na het andere onderzoek kreeg.

Wat een verdriet voor ons allemaal.

Nu bijna 9 maanden verder kunnen we zeggen dat het ‘goed’ met je gaat!

We zijn er nog lang niet maar meisje oh meisje wat verbaas jij vriend en vijand.

Je bent zo lief, vrolijk, ondernemend en wat een eigenwijs karakter!

Je tijgert het huis door, klimt onder de salontafel door, bent (bijna )altijd vrolijk en je bent zo dol op je broers en visa versa.

Je bent oprecht een aanwinst voor ons gezin en we kijken uit naar de feestdagen , voor het eerst als gezin van vijf! 🥰💖

Mijn lieve, niet meer zo kleine, knappe ondeugende moppie.

Jij maakt ons leven zo veel mooier!

Ik gun je de wereld en meer mijn kleine doorzetter, bewijs jij ze allemaal maar ongelijk! 😘🌎

Ik hou van jou mama’s lieve meisje ! 🥰