Snap
  • Baby
  • depressie
  • Sterrenkindje
  • Gemis
  • #sterrenmama

6 maanden Gemis

6maanden na het overlijden van ons meisje

We zijn inmiddels iets verder dan 6 maanden sinds het afscheid van Niva. Ik had echt gedacht dat na 6 maanden mijn verdriet een plek had gevonden, dat de pijn minder werd & ik vrede zou vinden met Niva’s overlijden. Maar het gaat allemaal anders, iedereen vind me ontzettend sterk maar ze moesten eens weten hoe het werkelijk met me gaat. Het ging eventjes oké met me, tot dat de kleinste tegenslag me volledig brak & terug omlaag duwde ! Op 17 April stierf onverwachts mijn nonkel, hij lag op precies hetzelfde kamertje als ons Niva. Al snel kwamen 100 herinneringen te boven. Nog geen 11 dagen later moesten we afscheid nemen van ons hondje, ons hondje dat 16 jaar in ons leven is geweest, dit verlies zo kort op elkaar heeft me terug een harde klap gegeven! Stress, weinig slaap, onverdraagzaamheid,uitputting,.. het neemt mijn leven volledig over. Ik herken mezelf niet meer, weet ook niet wat er precies met me scheelt, het enige wat ik weet is dat ik echt mezelf ben verloren. Ik heb dringend nood aan positieve energie in mijn leven, maar ik merk alleen maar het negatieve, positiviteit is precies uit mijn leven verdwenen. Ik heb momenten dat ik kan vertellen over Niva met een grote lach van trotsheid, maar ik heb meer van die dagen dat ik niet over haar kan of wil praten omdat het me teveel pijn doet. Recent was Moederdag, een dag die voor vele mama’s een fijne dag was, bij mij was dit echt geen fijne dag. De leegte was nog wat meer te voelen dan anders, weer werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt dat ons gezin niet compleet is & dit ook nooit meer zal zijn ! Ondanks ik voor mijn ander zoontje moet doorgaan voel ik dat ik mezelf stilletjes aan in deze strijd verlies. 7 Juni kan ik eindelijk bij de psycholoog terecht. Ik hoop dat zij me terug mezelf kan helpen vinden & me vooral leert omgaan met mijn emotie’s & verdriet. 

Dag mijn klein meisje hierboven, ik weet niet als je met me mee leest. Maar als je dat toch doet dan hoop ik dat je oprecht trots op ons bent hoe we ons als gezin hier samen door vechten. Ik weet zeker dat jij ons mist & hierboven de allerliefste & leukste sterrenvriendjes hebt gemaakt. Weet dat wij gebroken zijn, niks liever hebben dan jou bij ons, we zouden jou vasthouden & nooit meer laten gaan, je kussen tot dat we niet meer kunnen ! We missen je zo ons klein meisje idee zeggen je geen vaarwel maar een tot ooit ! Liefst Mama,Papa,Levi 🤍 

3 jaar geleden

Hoi, het is heel herkenbaar wat je schrijft. Mijn zoon is 18 jaar geleden overleden. Ik kreeg van de psycholoog de tip om contact te zoeken met lotgenoten. Die heb ik gevonden bij stichting "de lieve engeltjes". Wat was het fijn om mijn verhaal en gevoelens te delen met mensen die aan een half woord genoeg hadden. Misschien is dat een ook voor jou een idee?

3 jaar geleden

❤🌈

3 jaar geleden

Zo herkenbaar...nog maar half jaar geleden...gun jezelf de tijd ,echt waar ,de tijd komt dat ook jij weer zult kunnen genieten van de kleine dingen ... Liefs mama van luuk *14-3-2016*