Snap
  • Baby
  • baby
  • #teruguithetziekenhuis
  • #ziekenhuisopname
  • Corona
  • covid-19

3maandjes jong en al een corona test gehad.

arts tegen mede arts “ hoe moet ik dit doen ?”

je kwakkelde al een paar dagen en toen je de 39,3 haalde met je temperatuur en je flesjes niet meer wou belde ik meteen de huisarts. onze huisarts stuurde ons meteen door ,de koorts maakte ze zich niet druk om maar het drinken .. dat vond ze zorgelijk. 

hup door naar de eerste hulp. we kregen een eigenkamertje ,omdat maeve koorts had werden we behandeld als covid patiënten. 

na 4x het zelfde verhaal te hebben verteld begonnen ze eindelijk met wat onderzoekjes. ze besloten eerst bloed aftenemen.  wat had ik het met je te doen , het bloedprikken vond je zo gemeen zo pijnlijk . ook wat urine wouden ze hebben maar dat was een lastig  klusje, maeve dronk natuurlijk niks.. ik heb vanaf 16.00 tot 22.00 met een potje tussen haar beentjes gezeten maar helemaal geen plasje. 

uiteindelijk zagen de artsen dat de infectie waarde hoog was en dat er zeker wat aan de hand was. en dat was fijn ik kreeg de bevestiging dat er zeker wat aan de hand was. vanwege de koorts en de hoge infectie waarde moest er ook een covid-19 testje gedaan worden. wat moet dat moet zo ben ik maar kreeg het zeker wel even benauwd. ik vroeg nog aan de arts “hoe worden die testen gedaan hij die kleintjes ?” “gewoon het zelfde als bij volwassenen” antwoorden de arts. en daar kreeg ik het nog benauwder van. ik richte me op maeve die had me hard nodig maar achter hoorde ik de artsen overleggen en hoorde ik de vraag : “ maar hoe moet ik dit doen ?”  hoe moet ik dit doen ?! hoe moet ik dit doen ?! en jij gaat die test doen hij mijn dochter ?! ze zag de vraagtekens in mijn ogen en antwoorden meteen heel eerlijk : “ we doen de test niet zovaak bij kindjes dus vraag het altijd even na “ wat ik begreep. de  arts kwam aanlopen met een lang stokkie en hoor die andere arts nog zo zeggen : “ niet te diep he ik wil geen bloed zien “.  huh wat ? je wilt geen bloed zien ? hoor ik dit nou echt ?! en voordat ik die gedachten uit me hoofd had was het al gepiept en gaf mevrouw geen kik ! ongelofelijk trots was deze mama. zo ook deze test was afgerond en kon opgestuurd worden. 

en nu het plasje nog omdat het potje niet lukte en ze me niet oneindig zo konden laten zitten. moest er een katheter in gebracht worden zodat ze toch een plasje hadden en het onderzocht kon worden. dit was zo zielig ..  het slangetje paste niet .. op een gegeven moment vonden de artsen het zo zielig en stopte ze ermee en mocht haar snel in mijn armen nemen.  na weer lang te hebben gewacht nogsteeds geen plasje .. ik kon niet meer mijn rug mijn armen ik tilde haar als sinds 11.00 en inmiddels was het al 23.00 en was kapot en dan had ik het nog niet over die kleine frummel in mijn armen.  de verpleegkundige zag dat ik haar in haar bedje had gelegen en dat vond ze maar niks we moesten een  plasje ! ik gaf eerlijk aan dat ik liever had  dat ze nu haar rust moest pakken en dat het anders morgen zou komen dan maar een dag extra blijven desnoods! ze kwam aan met een plaszakje en gaf aan dit bij haar op te plakken wel was deze uitkomst minder betrouwbaar maar dan hadden we wel wat en konden we iets. ik had mijn wekker om de 20 min laten afgaan en te kijken of er een plasje inzat .. na 40 min nogsteeds geen plasje. ik ben gaan slapen en schrok rond 01.00 wakker. we hadden een plasje ! maar een heel klein plasje.. moet je nagaan he vanaf 16.00 tot 01.00 een inimini plasje zo weinig dronk ze .. 

de ochtend begon en we bleven maar flesje aanbieden. ondertussen dronk ze wat omdat de zetpillen hun werk deden ze zat op 50/60 cc per flesje ( ze drinkt normaal zeker 150 cc per fles). de uitslag van har urine was binnen ! en ze zagen witte bloedcellen zitten wat liet zien dat daar het probleem zat ! opluchting we hadden wat gevonden ! maar het plasje was te weinig plus het kwam uit een plaszakje dus was het minder betrouwbaar.. ondertussen was de kinderarts aangeschoven en gaf aan zelf de katheter willen te plaatsen. het was of dit of weer tot 23.00 bezig zijn met een potje en maeve nog meer zwakker zien worden en een neussonde te moeten inbrengen.. ik koos hoe vervelend dan ook om toch die katheter te proberen misschien lukte het hem wel ? 

alle spulletjes werden klaar gezet en ik kreeg het zweet op me rug.. daar gaan we dan .. maeve was zo boos dat ze uit woede ineen keihard begon te plassen ! snel snel een potje !!  we waren blij ! heel blij we hadden eindelijk een plasje en het was genoeg voor een groter onderzoek plus een kweek ! 

na een ochtend te hebben gewacht bleek inderdaad dat een een ontsteking was een nierbekontsteking. ik kon kiezen of thuis dit te behandelen met antibiotica en zetpillen of in het ziekenhuis te blijven maar dan ook met de zelfde middelen. ik koos samen met de papa van maeve dat we lekker naar huis gingen en daar gingen opknappen. als we maar wel beloofde dat we inplaats van 5 flesjes ongeveer 8 flesjes zouden aanbieden zodat ze toch een lekkere hoeveelheid melk zou binnenkrijgen. en natuurlijk dat kwam zeker goed. 

we hebben 3 dagen lang telefonisch contact gehouden en het verliep allemaal heel goed. maeve zit nu na 1 week bijna weer op haar oude voedingspatroon en pakt ook bijna haar oude ritme weer op. 

uit de covid-19 test kwam uiteraard niks hij was negatief , nou dat is positief nieuws ! 

3 jaar geleden

ze heeft een echo gehad om haar niertjes en blaas te controleren maar was niks aan de hand ze had gewoon pech😔

3 jaar geleden

Ow wat herkenbaar, zoveel moeite doen voor het opvangen van urine. Krijgt je dochter nog vervolgonderzoek?

3 jaar geleden

Wat verdrietig dat je kleintje ziek was en alles zo moeizaam liep. Ons dochtertje is nierpatiënt en heeft vanaf haar geboorte onderzoeken, behandelingen, kleine operaties en zelf een niertransplantatie ondergaan dus ik voel met je mee. Je moederhart doet zeer als je je kind pijn ziet leiden.

3 jaar geleden

Wat verdrietig dat je kleintje ziek was en alles zo moeizaam liep. Mijn dochtertje is nierpatiënt en heeft van haar geboorte af aan ook heel wat onderzoeken, operaties en zelf een niertransplantatie moeten ondergaan, dus ik voel met je mee.