2 huilbaby's in 2 jaar tijd én ADHD, hoe dan?

Nu is het verhaal van Thirza aan de beurt. Na de bevalling van Nathan miste ik erg dat ik zwanger was. Het voelde zo leeg. Desondanks hoopte ik wel dat een 2e zwangerschap nog wel even zou wachten. Eerst maar even herstellen van de zwangerschap, de bevalling en de pittige tijd met het huilen etc. Maar 6 maanden na de bevalling van Nathan bleek ik toch alweer in verwachting, onverwachts. Dat was wel even een schok. 

Ik weet dat er veel mensen zijn die graag een kindje willen en dan vind ik het ook erg dat ik op dat moment ons kindje echt even niet wilde. Ik heb maar wat vaak gedacht dat ik wou dat ik niet zwanger was. Mijn man moest overigens ook erg wennen, die geloofde het in het begin niet. Beide zagen we het echt even niet zitten. Maar natuurlijk was ze welkom! Maar hoe we dat moesten gaan doen met 2 jonge kindjes en wat als deze baby ook een koemelk allergie heeft? Nee dat wilden we echt niet. Maar de realiteit was toch echt dat ik zwanger was. 

Na een paar weken konden we het langzaam een plekje gaan geven. We moesten toch immers verder met ons leven en daar hoort een 2e kindje bij. Ja en daar komt mijn ADHD ook naar boven. Mijn gedachten gingen van hot naar her. Ik vond het leuk om zwanger te zijn, ik wilde het niet, maar vond het wel leuk. Maar nee ik wou het toch niet. Wat wilde ik nu eigenlijk? Kon ik mijn hoofd soms maar even uitzetten. Zo vorderden de weken en de bevalling kwam steeds dichterbij. Gelukkig kon ik deze zwangerschap deels wel blijven werken tot aan mijn verlof toe, wat ik bij die van Nathan niet kon. Desalniettemin was dit ook wel een zware zwangerschap, zowel lichamelijk als psychisch. Door mijn ADHD kon ik me om 100 dingen tegelijk druk maken en ik kreeg mijn hoofd niet rustig. Dat kon nog wel eens voor paniek zorgen. 9 maanden later was ik nog steeds zwanger. 

Net als bij Nathan tikte ik week 41 aan. Nathan werd geboren met  10 dagen over tijd en Thirza wat uiteindelijk 11 dagen over tijd. Met 36 weken begon het al te rommelen. De 3e strippoging was effectief, maar toen was ik dus al wel ruim 41 weken. In de nacht van 9 op 10 augustus braken mijn vliezen om 22 uur en om 4.35 is onze Thirza geboren. Dit keer een veel fijnere bevalling. De pijn was wel net zo erg, maar het is allemaal spontaan gegaan zonder pijnstilling. Ik ben met 3 cm naar het ziekenhuis gegaan om een ruggenprik. Daar moest ik aan de CTG voor een half uur. Nou daar weeën weg puffen en maar wachten tot ik eindelijk die ruggenprik mocht die ik zo graag wilde. Maar toen werden de weeën toch wel ineens heel heftig. Mijn man was toen nog niet in het ziekenhuis. Die moest wachten op de oppas voor Nathan. Toen hij binnenkwam zei ik boos dat ze me niet van de CTG wilde afhalen. Ik was reddeloos en hopeloos. Na een half uur CTG mocht ik dan ein-de-lijk die ruggenprik. Maar moet je opletten nu. Ik was te laat voor pijnstilling! Ik was in een half uur van 4 naar 10 cm gegaan. Vind je het gek dat ik zo'n pijn had. 

Mijn man was 4.15 in het ziekenhuis en ik mocht 4.25 gaan persen. 4.35 is ze geboren. Wauw dat weet ik nog goed. Dat komt omdat ik deze bevalling bij de les was. Bij Nathan was ik door de pijn niet meer helder. Veel ben ik ervan kwijt. Nou toen was ze er. Hèhè dacht ik weer. Nu lekker naar huis en hopen op een goede begeleiding in borstvoeding, een goede kraamzorg en hopen dat zij geen allergie heeft. 

De kraamweek was heerlijk. Goede begeleiding gehad en lekker kunnen genieten. Het plassen van Thirza duurde wel lang voor dat op gang was, maar gelukkig ging ze binnen 48 uur plassen. Dat was eigenlijk al te laat, maar goed ze plaste. Het poepen duurde lang voor dat een normale kleur had. Zeker wel een paar dagen volgens mij. Met dag 4 werd ze steeds onrustiger met drinken. Uiteindelijk ook huilen erbij wat steeds meer werd. De kraamzorg probeerde me nog gerust te stellen dat het over zou zijn als haar darmen goed gevuld waren. Maar ja mijn ADHD hoofd kon niet rustig meer zijn. 1000 gedachten vulden mijn hoofd. Alle kanten schoten ze op. En daar helpen kraamtraandagen echt niet bij hoor. 

Nou ja goed, we gaan maar verder en houden het goed in de gaten. Alleen ze kwam maar niet aan. Ze viel af en daarna was het afvallen, groeien, afvallen, groeien. Toen ze 8 dagen was, was ze nog steeds niet lekker aan het groeien. De verloskundigen wilde dat ik ging bijvoeden. Ik wilde dat niet, ik wist niet waarom. Ik denk dat ik het niet wilde omdat ik bang was voor nog meer huilen als ze allergisch zou zijn. Op dag 10 zijn we toch maar gaan bijvoeden en bij het eerste flesje zagen we vlekken komen. Op dag 11 zijn we volledig op de fles over gegaan, ik zag de borstvoeding niet meer zitten met alle consternatie erbij van onrust, huilen etc. 

Toen Thirza precies 2 weken was zijn we naar de huisarts geweest. Wederom een huisarts in opleiding. Ik wil graag een verwijzing voor de kinderarts omdat we koemelkallergie vermoedden, zei ik. Ondertussen had Thirza al meer klachten, meer onrust, vlekken, huilen, gekke poepluiers en veeel spugen. Ja mevrouw ik wil je wel een verwijzing geven omdat uw zoon ook een koemelkallergie had, maar ik denk niet dat uw dochter een koemelkallergie heeft. Echt wat weet jij er nu van, dacht ik nog. Ze zei zelfs dat koemelk allergieën niet meer bestaan. Maar goed. Half 12 's ochtends was de verwijzing doorgestuurd. Half 1 werd ik gebeld of ik half 4 nog kon komen naar het ziekenhuis. Natuurlijk gingen wij. Hoe eerder hoe beter. Dit ging wel even wat sneller als toen met Nathan. Na de test met vragen die je dan krijgt kon de kinderarts ons vermoeden bevestigen. We mochten de volgende dag nog beginnen met de Pepti. 4 dagen later kreeg ze de paar kleine klachten die minder waren weer terug en mochten we over op de Neocate. Voor de mensen die dit verhaal als eerst lezen, zie mijn andere blogs. Daar leg ik uit wat het verschil is tussen deze 2 voedingen. 

Dit is het even voor nu. Ik zal de volgende keer meer gaan delen over de huilperiode van Thirza en mijn ADHD, wanneer dat is ontdekt en ik vertel kort hoe het is om het te hebben terwijl je ook 2 huilbaby's heb gehad in korte tijd.