1 maand oud

En toen was ze 1 maand oud. Wij waren een maand papa en mama en wisten niet hoe we alles moesten rijmen. We waren constant bezig met het vermijden van virussen en risico’s. Enkel opa en oma van mama hadden haar vastgehouden. De andere opa en oma hadden klachten en we besloten met elkaar dat dat risico geen goed idee was. Onze andere twee kinderen hadden veel moeite met de gebeurtenissen en een zorgenzusje dat 24/7 mama’s aandacht nodig had. Daarnaast werden zij regelmatige geconfronteerd met de woorden ziekenhuis, dokter, even naar iemand toe vanwege een afspraak ergens en dingen die niet konden vanwege hun zusje. We maakten onze keuzes zo voorzichtig mogelijk. Toch was er al iets verandert vanaf het moment dat we het ziekenhuis verlieten en ze haar eerste ademhaling in de buitenlicht deed. Haar ademhaling begon een beetje te piepen, haar buikintrekkingen waren enorm (bol buikje ingevallen ribbenkasten). Gelukkig bleef de saturatie goed en oogde ze niet ziek, we maakten er wat filmpjes van zodat we het konden bespreken als we in het ziekenhuis waren voor een controle. Want dit herkende we niet van de opname na haar geboorte. We wilden gaan genieten van dat lieve mooie meisje dat ons gezin compleet maakte.