09 Hoe ook de feestdagen anders lopen dan gepland

Luck is 5 weken oud als we door gaan naar de volgende hobbel.

We zijn kerstavond uitgenodigd bij vrienden, Luck is nog steeds heel erg klein en we lopen nog steeds iedere week bij de kinderarts voor controle. Het voeden is nog steeds drama, Luck geeft veel terug en de slokken die hij uit de fles neemt worden nog steeds geteld.

De vriend van ons geeft Luck de fles, hij had hem nog niet gezien door zijn diensten op de ambulance. Op het moment dat hij Luck op zijn schouder wil leggen voor een boertje gaat het mis. Luck begint te spugen. Dit gaat de hele avond zo door. Hij gaf ons als tip mee het aan te kijken en als het zo zou blijven de huisartsenpost te bellen. De kerstdagen ging het redelijk goed met de voeding, Luck sliep wel erg veel, maar hé, hij was klein en baby’s slapen toch veel (maar 20 van de 24 uur vond de arts achteraf toch ook wel veel). We hebben met oma en mijn ouders kerst gevierd. Omdat oma hem graag in bad wou doen, maar bij ons de trap niet komt hebben we het badje naar beneden verplaatst. En wat was ze trots, ze gaf bijna licht, zo trots.

2 dagen later zat Luck verstopt, hij deed niets anders dan huilen en dat kennen we niet van hem. Niet zo gek ook als je al 2 dagen geen ontlasting hebt gehad. Dus de huisarts gebeld, want de kinderarts kon niets omdat dit andere klachten waren dan waar hij voor onder behandeling stond. De huisartsenpost heeft telefonisch mijn verhaal aangehoord en een klysma voorgeschreven. Dit moesten we 5 dagen gaan proberen, en eventueel met een thermometer helpen om de ontlasting los te krijgen. Er kwam veel opgang (huilen, spugen, koorts), maar geen ontlasting. 2 januari toch maar weer naar de (eigen) huisarts, we kregen een laxerend middel voor in de fles. Dit waren zakjes die we verdeeld over de dag (lees 1 zakje opdelen in porties) in de fles moesten doen.

Ondertussen sliep Luck heel erg slecht, om zelf een beetje rust te krijgen hadden we hem in zijn babynest tussen ons in gelegd zodat 1 van ons de hand op de speen kon houden en we alle drie iets van rust kregen.

De week er op mochten we weer naar de kinderarts. Had ik al verteld dat we een enorm fijne arts hadden? Een 5dejaars coassistent die op de manier hoe ik met Luck uit de wachtkamer kwam al kon zien hoe de vlag er bij stond. Een hele fijne arts. Ook deze keer zag ze dat het niet helemaal soepel ging. Luck was weer afgevallen en ze was er niet helemaal tevreden over. Ze had wel door dat wij er alles aan deden om het voor hem zo soepel mogelijk te maken, maar dat dit buiten onze macht aan het groeien was. Ze vroeg of er een mogelijkheid was om Luck ergens te laten logeren zodat wij een nachtje konden slapen, ik vertelde haar dat we dit gingen proberen te regelen, maar je wilt een ander ook niet met jouw huilende kind opzadelen (ik tenminste niet). Een week later moesten we weer terug komen, want het gewicht en de verstopping zaten haar niet lekker. En zo geschiede, een week later werd Luck voor het eerst opgenomen in het ziekenhuis. 1 om te observeren waar alle klachten vandaan kwamen, 2 om zijn voeding in kaart te brengen en 3 om ons wat rust te geven.

De volgende blog alles over de ziekenhuisopname.