We maakten nu serieus kans om zwanger te worden…

Duidelijk instructies; dan en dan, niet meer en niet minder
Aangezien het gegroeide eitje niet uit zichzelf sprong kreeg ik na de echo op de afdeling biometrie een injectie toegediend met daarin de medicatie Pregnyl. Deze medicatie zorgde ervoor dat het eitje zou gaan springen. Het was niet de meest prettige injectie maar daar stapte ik makkelijk overheen aangezien deze medicatie vrijwel zeker zou werken. Na de injectie zou het eitje na ongeveer 36 uur gaan springen. Ik kreeg duidelijke instructies over wanneer wij ons ding moesten doen. Ze waren daar heel strikt in. Dan en dan, niet meer en niet minder.

We maakten serieus kans
Het voelde spannend en ergens ook vernieuwend. De fase waar ik nu in beland was had ik nog niet eerder bereikt. We maakten nu echt serieus kans om zwanger te worden.
De controle door de specialiste van afdeling biometrie verliep perfect. Ze controleerde of het eitje gesprongen was, daarna was het wachten op resultaat. Na de daaropvolgende menstruatie gingen we hoopvol door naar poging 2, naar poging 3 en naar poging 4. Ik had er geen moeite mee dat het nog niet lukte. Het voelde nog altijd hoopvol aangezien ik nu wel een weg bereikt had die tot op zekere hoogte al resultaat gaf.

Poging 5
Ik was begonnen aan poging 5. Na alles te hebben gedaan zoals het moest gaan bleef het stil. Er kwam geen menstruatie. In tegenstelling tot iedere andere vrouw die naar de winkel zou rennen voor een zwangerschapstest bleef ik rustig. En afwachtend. Ervan uitgaande dat er vast wel een menstruatie zou komen. Na een paar dagen kwam er nog steeds niets. Mijn partner stelde voor een test te doen.

Ik voelde angst
De zwangerschapstesten lagen natuurlijk al lang in de kast. Ik sliep er nog een nachtje over. Of het nu de angst was om te zien dat ik zwanger zou zijn en ik werkelijk moeder zou worden, ik weet het niet.

De volgende ochtend werd ik al op tijd wakker. Mijn partner sliep nog. Er was nog steeds geen menstruatie.

Noem het zelfbescherming
Ik besloot de test in m’n eentje te doen. Ik had dat op dat moment nodig. Op de badkamer deed ik de test en niet veel later werd mij bevestigd dat ik zwanger was. Uit ongeloof deed ik direct nog een test en daarna nog één. Het resultaat werd keer op keer bevestigd. Ik was zwanger. Nadat ik een tijdje op het toilet had gezeten om het nieuws tot me te laten doordringen besloot ik mijn partner wakker te maken en het nieuws met hem te delen. Hij was dolgelukkig. En ik, ik bleef rustig. Noem het zelfbescherming.

Eerst zien en dan geloven
Toen ik de specialist van de afdeling Biometrie belde en ik haar de situatie uitlegde feliciteerde ze me direct en vroeg me vervolgens waarom ik zo laat contact met ze opnam. De meeste vrouwen hingen blijkbaar direct aan de telefoon na het zien van een positieve test. Ik gaf aan dat ik graag spoedig een echo wilde om te checken of het wel echt zo was, waarop het antwoord was dat ik vertrouwen moest hebben en er echt vanuit mocht gaan dat het gelukt was. Ik besloot te wachten op de echo onder het mom ‘eerst zien en dan geloven’.