Beeld: Guus Sesink

Guus Sesink

Coach gelijkwaardig ouderschap

Veel moeders zullen het herkennen: voordat je het doorhebt, schuif je jezelf aan de kant. Ook ik blijf dit uitdagend vinden. Je lunch bestaat uit restjes van de kinderen, je zegt je sportavond af omdat het ‘niet uitkomt’, of je stelt je eigen plannen uit, omdat de agenda van je kinderen of partner voorrang krijgt. Je koopt nieuwe kleren voor de kinderen, maar voor jezelf maak je er geen budget voor vrij. En als er een kind ziek is, blijf jij thuis ook al zou je partner dat net zo goed kunnen doen.

Maar ook bij grotere beslissingen zie ik het vaak terug. Moeders offeren een werkdag of een carrièrekans op omdat het praktischer is dat zij minder werkt. Hobby of studieplan worden vooruit geschoven omdat er “nu geen tijd voor is”. Al die keuzes samen vormen een patroon: je cijfert jezelf weg en doet jezelf tekort.

Ongelijke verdeling thuis

Dat wegcijferen zie je ook terug in de verdeling van zorgtaken en huishoudelijke taken. Nog steeds nemen vrouwen het grootste deel van zowel de uitvoerende taken (wassen, koken, schoolzaken regelen) als de mentale taken (onthouden wat er opraakt, verjaardagen plannen, opvang regelen). Die mentale last is vaak onzichtbaar, maar iedereen weet hoe uitputtend dat kan zijn.

Waarom gebeurt dit?

Veel vrouwen groeien op met het idee dat je vooral moet zorgen voor anderen. Ik zag dat ook bij mijn moeder: zij cijferde zichzelf altijd weg. De ander was belangrijker dan zijzelf. Als je steeds je eigen wensen parkeert, raak je langzaam de verbinding kwijt met jezelf.

Daarnaast zijn zowel mannen als vrouwen vaak onbewust geconditioneerd door ouderwetse rolpatronen. Het kan lastig zijn die te doorbreken, maar zeker niet onmogelijk! Toen ik merkte dat dit ook bij ons thuis gebeurde nadat we kinderen kregen, zijn we er heel bewust mee aan de slag gegaan. Ik wist: dit patroon wil ik niet herhalen, en dit voorbeeld wil ik mijn kinderen niet meegeven.

De prijs van jezelf wegcijferen

Want ook je kinderen nemen die rolpatronen opnieuw over, de geschiedenis blijft zich herhalen. Je dochter leert dat het normaal is zichzelf weg te cijferen en altijd de ander te pleasen. En ook in je relatie kan het gevolgen hebben: een ongelijkwaardige verdeling is een serieuze bedreiging, als niet beide partners hier tevreden mee zijn. Het merendeel van de scheidingen wordt geïnitieerd door vrouwen. Onderzoekers geven aan dat de belangrijkste reden vaak is dat vrouwen de traditionele rolverdeling beu zijn.

Ruimte nemen is liefdevol

Je bent niet egoïstisch als je ruimte inneemt. Integendeel. Door goed voor jezelf te zorgen, ben je een leukere, positievere en meer aanwezige moeder én partner. Bovendien laat je je kinderen zien dat iedereen recht heeft op zijn eigen plek, tijd en dromen.

Hoe pak je die ruimte terug?

• Maak de verdeling zichtbaar: wie doet wat thuis? Is dat wel gelijkwaardig?
• Durf opnieuw te kiezen: moet jij écht degene zijn die minder werkt? Of kan het ook anders?
• Bescherm je tijd: plan momenten voor jezelf en zie ze als ononderhandelbaar.
• Praat erover: vaak heeft je partner niet eens door hoeveel jij draagt. Dus: neem die ruimte in. Niet alleen voor jezelf, maar ook als voorbeeld voor je kinderen en als investering in je relatie.

Guus Sesink

Expert Blogger | Gelijkwaardig ouderschap

Guus Sesink is coach in gelijkwaardig ouderschap. Onder de naam Doorbreek het Patroon helpt ze ouders om samen een eerlijke verdeling van zorgtaken, werk en gezinsleven te vinden. Ze ontwikkelde een praktische tool met een toegankelijk e-book, waarmee stellen zelfstandig aan de slag kunnen met hun taakverdeling en op een constructieve manier het gesprek kunnen voeren. Als het samen niet lukt, begeleidt Guus ouders in een persoonlijk coachtraject, met aandacht voor mental load, communicatie en gelijkwaardigheid.

Al mijn artikelen

Praat met mij in de community