Beeld: Canva
Opgebiecht: mijn zoon verklapte het geheim van Sinterklaas…
Ik had me nog zo voorgenomen om de magie van Sinterklaas dit jaar in stand te houden. Nog één jaartje, dacht ik. Nog één keer dat geloof in de goedheiligman, de spanning bij het zetten van de schoen, de ochtenden vol pepernoten en gegiechel. Maar het ging helemaal mis en het begon allemaal met een iPad…
Mijn dochter van zeven had haar verlanglijstje volgeschreven. Poppen, stiften, sokken… en een iPad. Een échte. Ik probeerde er nog een grapje van te maken: “Nou, die zet Sinterklaas niet zomaar in je schoen hoor.” Maar ze bleef aandringen. “Maar mama, Sinterklaas kan toch alles kopen? Hij heeft toch heel veel geld?”
Ik probeerde kalm te blijven. “Lieverd, sommige cadeaus zijn gewoon een beetje te duur,” zei ik voorzichtig. “Sinterklaas probeert cadeautjes te geven die leuk zijn, maar niet alles kan.” Ze keek me verbaasd aan en vroeg: “Maar waarom niet? Hij koopt het toch, niet jij?”
Voordat ik iets kon zeggen, riep haar grote broer (die inmiddels allang weet hoe het zit) droog vanaf de bank:
“Nou, Sinterklaas koopt helemaal niks hoor. Papa en mama doen dat gewoon.”
Het was alsof de tijd even stil stond. Mijn dochter keek hem aan, toen mij, met die grote ogen vol verbazing. “Wat bedoelt hij, mama?” vroeg ze zacht. En daar stond ik dan. Met m’n mond vol tanden, mijn hart in mijn keel en een schuldgevoel dat ik niet eens zelf iets fout had gedaan.
Ik probeerde het nog te redden: “Nee, nee, wat je broer bedoelt is… dat Sinterklaas hulp heeft. Grote mensen helpen hem soms een beetje!” Maar ze keek al niet meer overtuigd. Dat sprankeltje in haar ogen het was weg.
Opgebiecht: Ik krijg de laatste tijd te vaak ‘de ick’ van mijn man… en dat maakt me zó chagrijnig
’s Avonds, toen de kinderen in bed lagen, voelde ik me zó verdrietig. Niet omdat ze nu ‘de waarheid’ weet, maar omdat het moment zo plotseling kwam. Geen mooi gesprek, geen geleidelijk afscheid van het geloof in Sinterklaas, maar een botte opmerking tussen het smeren van boterhammen en het opruimen van speelgoed.
De volgende ochtend zei ze zacht: “Mama, ik weet nu wel dat jullie het doen… maar het blijft toch wel gezellig hè, met Sinterklaas?” En toen wist ik: de magie verandert misschien, maar hij verdwijnt niet.
Heb jij ook iets op te biechten? Stuur anoniem je verhaal naar info@mamaplaats.nl
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
Dagboek van kleuterjuf Floor: “De kinderen praten over niets anders dan het Sinterklaasjournaal”
B&B-ster Dick vindt tóch de liefde “Het was gelijk vuur”
Ook de koning en koningin maken zich zorgen om veiligheid dochters: “Altijd opletten”