Opgebiecht: Ik vind zwanger zijn vreselijk, nog erger dan bij mijn eerste kind…

07 september 2025

Redactie Mamaplaats

Oké, ik ga het gewoon zeggen: ik HAAAT zwanger zijn. Serieus, bij mijn eerste zwangerschap kon ik het nog een beetje verdragen. Toen dacht ik nog: “Ah, dat hoort erbij, een beetje misselijk, wat opgezwollen voeten… no big deal.” Maar nu? Nu ben ik bijna 30 weken zwanger en voel ik me alsof ik in een soort horrorfilm zit waar niemand me uit redt.

Alles doet pijn, letterlijk alles. Mijn rug, mijn buik, mijn benen, mijn humeur… oh wacht, mijn humeur is ook een ramp. Ik voel me constant opgeblazen, moe en geïrriteerd. Echt, als mijn partner nog één keer zegt: “Geniet er toch van, het is een bijzondere tijd!”… ik zweer het, ik smijt hem uit de kamer. Bij de eerste kon ik dat soort opmerkingen nog weglachen, nu voel ik gewoon boosheid tot aan mijn tenen.

En het ergste? Niemand praat erover hoe zwaar het kan zijn. Iedereen doet alsof je straalt, dat je een glow hebt en dat je met liefde naar die bolle buik kijkt. Glow? Meer zoals een opgeblazen ballon die elk moment kan knappen. Liefde? Ik heb vooral liefde voor chocola en Netflix.

Soms vraag ik me af of ik dit ooit ga overleven zonder mezelf volledig te verliezen in het sarcasme en het gemopper. En ja, ik weet dat het allemaal waard is zodra de baby er is, blabla… maar nu, op dit moment, is het vreselijk. En dat moest ik gewoon even kwijt.

Wie herkent dit? Wie durft het hardop te zeggen dat zwanger zijn soms gewoon… een ramp is?

Heb jij ook iets te biechten? Stuur anoniem je verhaal naar info@mamaplaats.nl