Beeld: Instagram: @twumkofi_
Nomi (19) en haar vriend Twum (22) bereiden zich vol liefde voor op de komst van hun eerste kindje, maar de weg hiernaartoe was allesbehalve makkelijk. “Wij wisten tot twee maanden geleden niet of we wel een dak boven ons hoofd zouden hebben.” vertelt Omi openhartig in Vier Handen Op Eén Buik.
Zwanger en dakloos
Op dit moment woont het stel tijdelijk bij Nomi’s moeder, maar daarvoor hebben ze een ongelooflijk zware tijd doorgemaakt.
“We zijn in elf maanden tijd drie keer verhuisd.” legt Nomi uit. “Ik heb even bij Twum en een vriend van hem gewoond, daarna gingen we naar de zorgboerderij waar hij lang gewoond heeft. Maar daar verbleef ik stiekem”, zegt Nomi.
Die periode was heftig voor de jonge zwangere moeder. “Ik zat daar stiekem zwanger in een schuur van 30 graden. Kon ook niet douchen of naar het toilet. Ik maakte mezelf schoon in een emmer en soms hield ik de hele dag mijn plas op. Uiteindelijk werden we weggestuurd en hebben we in een auto geslapen. We hebben daar vier maanden gewoond en konden bij niemand terecht.”
Kleine lichtpuntjes
Na die maanden in de auto konden ze tijdelijk terecht in een vakantiewoning. En nu wonen ze bij Nomi’s moeder, waar ze gelukkig even tot rust kunnen komen.
“We mogen tot de eerste drie maanden na de bevalling hier wonen. Daar ben ik heel blij mee. We hebben in overleg met mijn moeder afspraken gemaakt. Hier hebben we een kinderkamer en komt de kraamzorg.”
Na die periode wacht er opnieuw een verhuizing: het gezin gaat dan naar maatschappelijke opvang. Pas na een jaar hopen ze een eigen woning te krijgen. “Dus dan moeten we nog een keer verhuizen.” zegt Nomi, die probeert positief te blijven.
Onrustige Jeugd
Niet alleen Twum, die op zijn zevende in een gesloten instelling terechtkwam, heeft een zware voorgeschiedenis. Ook Nomi heeft veel meegemaakt. “Toen ik 3 was zijn mijn ouders gescheiden. Ze zaten in een vechtscheiding. Toen ben ik naar een pleeggezin gegaan. Van daaruit heb ik jarenlang gerouleerd tussen beide ouders. Die periode was heel stressvol, want mijn ouders waren altijd in strijd met elkaar. Het leek altijd wel alsof het niet om de kinderen ging. “
Jong moeder worden is steeds minder normaal
Op haar negende besloot ze zelf dat het genoeg was. “Ik wilde uit huis geplaatst worden.” En een half jaar later gebeurde dat. “Ik heb negen jaar in instellingen gezeten. Ik was een rebels kind dat vooral wilde doen waar ze zelf zin in had. Mijn jeugd zou ik echt omschrijven als basisloos en eenzaam. Ik heb echt medeleven gemist in mijn leven. Twum geeft me wel een goed gevoel. Ik ben niet te veel voor hem.”
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
Dagboek van kleuterjuf Floor: “De kinderen praten over niets anders dan het Sinterklaasjournaal”
B&B-ster Dick vindt tóch de liefde “Het was gelijk vuur”
Ook de koning en koningin maken zich zorgen om veiligheid dochters: “Altijd opletten”