Moeder van mishandeld pleegmeisje Vlaardingen spreekt voor het eerst: “Luister naar een kind”

“Herkende mijn eigen kind niet meer”

Sophie vertelt aan RTL nieuws hoe ze haar dochter na lange tijd voor het eerst weer zag, in het ziekenhuis. “Ze kon niks, ze lag daar. Haar ogen gingen alle kanten op. Ze kon niet praten, niet bewegen. Niks.” Ook zat haar dochter volgens Sophie onder de littekens. Ze was vermagerd. “Nu is ze wat aangekomen, gelukkig.”
Sophie beschrijft haar dochter als een vrolijk meisje. “Ze had altijd een twinkeling in haar ogen”, vertelt ze. “We gingen samen naar de kinderboerderij, naar de speeltuin, naar familie. Ik werkte niet, dus ik was dag en nacht met haar en haar zusje. De ochtenden waren echt van ons; samen wakker worden. Dat vond ik heel leuk.”

Een duidelijk signaal

Sophie trok meerdere keren aan de bel, omdat ze zich zorgen maakte. Over haar oudste appte ze onder meer naar de pleegouders en hulpverleners: ‘hoe komt mijn dochter aan die littekens, als ik vragen mag?’ Toch gebeurde er niets. Uit onderzoeksrapporten blijkt dat haar dochter vroeg om hulp: bij politie, op school en zelfs op straat. In een mail schrijven de hulpverleners aan Sophie: “Ze geeft aan dat ze thuis straf krijgt, geslagen wordt en dat er tegen haar wordt geschreeuwd. Soms moet ze naakt in de tuin staan.” 

Lees ook

Verrassend onderzoek: Zo helpt de stem van mama te vroeg geboren baby’s groeien

Tijdens het interview wordt Sophie bijgestaan door mensen van Slachtofferhulp en Namens de Familie. Ze wil haar verhaal doen om een duidelijk signaal te geven aan iedereen die met kinderen werkt. “Een kind zegt niet zomaar dingen”, benadrukt Sophie. “Luister gewoon.”