Een nieuwe stap in mijn ziekteproces

Eerder heb ik jullie al meegenomen in mijn ziek-zijn en hoe het is om in de Ziektewet te zitten. Wat dat met je doet, hoe het je leven beïnvloedt. Want ziek zijn is niet alleen fysiek of mentaal beperkt zijn — het is ook een wereld van regels, verplichtingen en keuzes waar je ineens middenin belandt. En dit is weer zo’n moment.

De stress komt meteen opzetten. Het grijpt me naar de keel. Er moet zoveel geregeld worden: administratie bijwerken, documenten verzamelen, medische informatie opvragen, vragenlijsten invullen… En uiteindelijk de daadwerkelijke aanvraag doen, inclusief alle bijbehorende bijlagen. Het is niet alleen tijdrovend, maar ook emotioneel zwaar. Al dagen slaap ik slecht. Bang voor wat komen gaat, en met het besef waar ik nu sta — en waar ik níét sta.

Toch weet ik ook: dit is een stap die gezet moet worden. Een proces dat bij mijn herstel hoort, hoe ingewikkeld of frustrerend het ook voelt. En ik hoop dat door mijn verhaal te delen, anderen zich misschien iets minder alleen voelen als ze zelf ooit die brief op de mat vinden. Acceptatie is al moeilijk genoeg, zeker als je omgeving niet altijd begrijpt wat je doormaakt — of waar je staat.

Soms is het al genoeg om te zeggen: dit is waar ik nu ben. En dat is even alles wat ik kan zijn.