Beeld: Canva

Met natte haartjes in je pyjama op de bank – toen schermtijd nog bijzonder was

Author Picture
Serie Blogger

Man, man, man… wat gun ik mijn kinderen een jeugd in de jaren ’80/’90.

Een tijd waarin schermtijd nog bijzonder was, en niet a way of life. Op woensdag racete je na school naar huis voor een middagje Villa Achterwerk. Op vrijdagavond zat je knus, met een bakje Nibbits op schoot, de Miniplaybackshow te kijken met het hele gezin. En op zaterdagochtend was het actief meeleven met alle gekheid in Telekids, waarna je de rest van de dag buiten hutten ging bouwen. Het waren programma’s waar je je volle aandacht bij hield, want de mogelijkheid tot scrollen was er niet.

Geen appgroepjes met klasgenoten waarin stelselmatig iets te tactloos werd gecommuniceerd, omdat kinderen van tien online nu eenmaal nogal kort door de bocht zijn. Nee, je zat hooguit iets te uitgebreid met je beste vriendin te bellen, totdat je moeder je dwong op te hangen omdat de lijn niet te lang bezet kon blijven.

In plaats van Instagrammable locaties bezoeken op vakantie en je foto’s vervolgens bewerken met allerhande filters, ging je na de vakantie vol spanning je fotoafdrukken ophalen bij de plaatselijke winkel. Of, nóg nostalgischer: je bekeek de dia’s samen op de muur van de huiskamer, waar je vader de foto’s op projecteerde.

“Met rode koontjes langs het Verboden Gordijntje — en dolblij als jouw videoband niet was uitgeleend.”

Je verheugde je op een bezoekje aan de videotheek, waar je vervolgens brandend van nieuwsgierigheid met rode koontjes langs het Verboden Gordijntje liep. En je was dolblij als jouw videoband van keuze niet was uitgeleend. En na afloop? Be kind, rewind.

Dankzij de Lekturama-cassettebandjes op je walkman kon je volledig wegdromen. Maar niet té veel, want de ‘ping’ zorgde er wel voor dat je bij de les bleef om de pagina om te slaan van het bijbehorende rode sprookjesboek.

Er wás wel techniek in die tijd, maar die techniek beheerste je leven niet. Het was veiliger, rustiger, en je speelgoed was heilig. Je had aandacht voor de ander en quality time met je vriendjes. Er was meer vrijheid én, niet te vergeten: een fan-tas-tische popcultuur.

Entertainment on demand? Ik zou het zo inruilen om mijn kinderen zo’n kneuterige jaren ’80/’90-jeugd te gunnen. Een jeugd waarin kinderen niet 24 uur per dag hoeven te socializen. Waar thuis ook écht thuis mag zijn: een veilige haven zonder continue prikkels van buitenaf.

Marleen

Serie Blogger

Moeder van twee, werkzaam als tekstschrijver en redacteur. Op Mamaplaats schrijf ik open en eerlijk over herkenbare struggles met de prepuberteit, de combinatie werk-moederschap en mijn ervaringen als moeder van een kind met een beperking.

Al mijn artikelen

Praat met mij in de community

Lees verder onder de advertentie
Lees verder onder de advertentie

OOK INTERESSANT

Bekijk alles

Series

Afsluiting van een bijzonder schooljaar

Series

Hoe een groep scouts de middag redde

Series

Zon, zee, een positieve zwangerschapstest en ineens overal tweelingen – het zal toch niet?