De introverte mama. De mama die…

Ik ben een introverte mama. De mama die liever observeert dan het woord neemt. Die op het schoolplein vriendelijk glimlacht, maar zich niet altijd mengt in het gesprek.

Die liever één op één afspreekt dan haar agenda volplant met speelafspraken. De mama die na een dag vol prikkels snakt naar stilte en soms gewoon even helemaal niets. De mama die houdt van haar gezin, maar óók van ruimte, rust en tijd om op te laden.

De mama die…

… sociaal kan zijn, maar daarna drie dagen nodig heeft om bij te komen.
… zich schuldig voelt als ze ‘nee’ zegt tegen een speelafspraak, maar ook weet dat ze zichzelf moet beschermen.
… na een dag vol kinderen, geluid en prikkels even naar de muur staart (en dat als zelfzorg telt).
… in haar hoofd een heleboel te vertellen heeft, maar het soms moeilijk vindt om woorden te vinden in gezelschap.
… zichzelf moed inspreekt voor elk sociaal moment met: “Je hebt twee kinderen gebaard zonder pijnstilling. Dít overleef je ook.”
… bij de ingang van de kinderboerderij al denkt: “Te druk. Te veel mensen. Te veel geiten.”
… een boek meeneemt naar het zwembad, en dan doet alsof ze leest, terwijl ze eigenlijk gewoon geniet van het niet hoeven praten.
… naar het schoolfeest gaat met een glimlach, maar haar noise cancelling-oordopjes paraat heeft in haar broekzak.
… haar kind zo sociaal ziet zijn dat ze denkt: “Oké, jij bent duidelijk de tegenpool in dit gezin.”
… worstelt met het idee dat ze niet “gezellig genoeg” is, maar ondertussen de diepste verbinding voelt in de stiltes samen.
… weet dat haar kracht zit in luisteren, voelen, verbinden — niet in altijd aanwezig zijn op de voorgrond.

Misschien herken je jezelf hierin. Misschien voel jij je ook weleens ‘anders’ in een wereld vol drukte, verwachtingen en sociale momenten die net iets te veel kunnen zijn.

Lieve mede-introverte mama’s,

Wij hoeven niet het hardst te praten om gehoord te worden.

Onze kracht zit in de rust die we brengen, de zachtheid waarmee we er zijn. We zijn geen wervelwinden van woorden, maar wel ankerpunten van veiligheid. Niet luid, wel liefdevol. Niet opvallend, maar onvervangbaar. En precies dáár zit onze magie.