Tips om rustig te blijven na de terugplaatsing

De kwaaltjes zijn weer hetzelfde. Misselijkheid… check. Grotere gespannen borsten… check. De gedachte dat ze deze kwaaltjes vorige keer ook had, minimaal elke tien minuten door je hoofd laten spoken… CHECK! En omdat ik stiekem hoop dat ik op dit punt in menig wensoudertraject niet de enige ben die er zo slecht in is, wilde ik, om mijn gedachten even af te leiden, mijn top 5 tips delen om net wat beter met het lange, onzekere wachten om te gaan.

Tip 1: Zie het proberen om zwanger te worden los van de lange reis die je hebt moeten maken om iemand te vinden die dit avontuur samen met je durft aan te gaan. In het begin voelde het vaak alsof we al zes jaar bezig waren om zwanger te raken, terwijl we net halverwege poging twee zaten. Het gemiddelde stel dat niet met potjes en spuitjes in de weer gaat, is vaak ook niet direct zwanger. Volgens intimi duurt het vaak een half jaar en, als Google geen fake news verspreidt, kan het zelfs wel een jaar duren. De eerste poging is het begin van een heel nieuw deel van je reis.

Tip 2: Een ongeboren kind heeft geen idee hoe veel het gewenst wordt. Als dat zo zou zijn, zouden er nooit “happy accidents” zijn. Denk ook niet dat het deel van de genetische informatie dat jouw partner of jij zelf doorgeeft, ook alle verjaardagen en sterfdagen van je familie en vrienden bevat. Hoe mooi het ook zou zijn als de jongste in de familie verwekt zou zijn op de verjaardag van de alleroudste, of dat je zaad harder gaat zwemmen omdat een ingelijste echo zo’n leuk cadeau zou zijn voor de moederdag van de oma in wording. Het komt als het komt, en waarschijnlijk op de meest nietszeggende dag van het jaar. En maar goed ook, want vanaf dat moment heb je elk jaar een verjaardag om naar uit te kijken.

Tip 3: Weet van jezelf hoe je omgaat met stress, verlies en mislukte pogingen. En nog belangrijker, weet ook de punten van je partner en de vrouw die jullie hierin wil helpen. Voor mij was het heel behulpzaam als ik alles zo veel mogelijk op en uit kon zoeken om de volgende keer nog net dat nodige beetje beter te laten gaan. Wanda en Chris daarentegen hadden er wat minder mee als ik ze in mijn nachtdienst appte over weer een nieuw bizar dieet of een kruidenthee (waarvan, als je niet zwanger zou worden, van de geur alleen al ochtendmisselijkheid zou ontwikkelen). Iedereen gaat er anders mee om, dus bespreek dat samen, zodat je je partner niet gek maakt met fabels over oesters.

Tip 4: Wees eerlijk over je gevoel, maar accepteer ook dat de andere twee dat ook mogen zijn. Het proberen om zwanger te raken is een enorm emotioneel proces, waarin het gevaarlijk is om gevoelens op te kroppen of niet te bespreken. Las momenten tussen pogingen in om te bespreken of er iets was wat je niet prettig vond, maar geef elkaar tussendoor ook zeker de ruimte om eerlijk te zijn. Soms kan dat minder leuk zijn, maar hoe meer je voor jezelf houdt, hoe moeilijker het wordt om het er later over te hebben.

En een mini-toevoegings-tip die we van onze counselor Sjors hebben geleerd: repareer je dak niet als het regent. Laat je emotie even bedaren voordat je er samen over gaat praten.

Tip 5: Vergelijk je traject niet met dat van andere wensouders. Elke combinatie van mensen, potjes en spuitjes, leeftijd, vruchtbaarheidsbehandelingen etc. is anders. En dan hebben we het nog niet gehad over de ellenlange zoektocht die bij iedereen voorafging. Maak juist gebruik van de ervaring van andere stellen in je omgeving of online om te vragen of ze nog tips hebben. Niet alleen over hoe zwanger te raken, maar ook over hoe te wachten en hoe om te gaan met als het niet lukt. Wees niet jaloers, maar wees blij dat hun wens, die net zo sterk is als die van jouzelf, uit heeft mogen komen.

Voor alle bovenstaande tips heb ik m’n neus moeten stoten, en het zal voor iedereen in deze fase ook keer op keer een leermoment zijn, waarbij je jezelf op de minst mooie manier tegen kan komen. Hoewel het voor iedereen anders is, hoop ik dat deze tips misschien bij sommige net dat kleine, nodige beetje helpen om nog één keer rustig te blijven wachten.

Door het schrijven van de blog heb ik ongeveer dertig minuten niet aan de komende test gedacht… CHECK!