Beeld: Chris en Sander

Spuiten en Slikken

Author Picture

Het startschot was gegeven en we konden voor ons gevoel eindelijk beginnen. Hoewel we natuurlijk al een aantal maanden bezig zijn met elkaar goed leren kennen, alles contractueel en medisch goed we zetten, voelt dit toch echt als het eerste echte werk.

Ook voor Wanda voelt het alsof wel nu eindelijk echt beginnen en het is super leuk om te zien hoe zij net zo enthousiast is over alles als wij. Ze laat ons in het begin het schema zien wat ze helemaal voor zichzelf heeft uitgewerkt. Per dag staat precies beschreven welke pillen ze moet nemen en welke “shots” ze moet gaan zetten.

In het begin was het nog het idee dat een vriendin van haar die nu in het zelfde schuitje zat haar de prikjes zou gaan geven. Helaas kwam daar wat tussen, dus nu moest ze het helaas zelf doen. Gelukkig werkt Wanda net als ik in de zorg, dus is geen vreemde voor alle medicatie, hoe het te maken en te zetten.

Voor de eerste keer de prik zetten zijn we tot in de nacht opgebleven om het moment samen mee te maken. Eerst kregen we een video te zien waar ze in een handomdraai de medicatie klaar maakte, de spuit ontluchten met zo’n enthousiasme, dat ze deze direct daarna de medicatie weer opnieuw mocht optrekken. En na een aantal keer op en neer gespring en veel “I can do this, i got this, pfffffew” geschreeuw ging de eerste prik de bil in. En terwijl wij onze net zo enthousiaste reactie terug aan het opnemen waren, kregen we al een berichtje terug. “See, noooooo problem at all”.

De rest van de dagen vliegen voorbij en vanwege het tijdsverschil spreken we af dat we wel elke dag terug kijken wat ze allemaal inneemt en hoe ze steeds de prikjes zet, maar niet meer live kijken. En vanwege dit tijdsverschil is het meerdere keren gebeurd dat ik (Sander) tijdens het omkleden voor mijn werk de video voor het eerst kon bekijken. Dit leverde soms voor redelijk wat scheve en gekke blikken op, als ik weer eens te laat was met de video pauzeren en er iemand de kleedkamer binnen liep terwijl er vanuit mijn telefoon heel luid “Ahw motherfucker” kwam.

Wanda zelf kon daar alleen maar om lachen en ook het feit dat er meerdere mensen langs mijn telefoon liepen terwijl er nog een shot van haar broek laag na het prikken open stond maakte al het spuiten en slikken een stuk luchtiger. Ze grapte dat ze in haar avond gebed maar extra moest gaan uitleggen, waarom er zo veel mannen in zo’n korte tijd mogelijk haar op die manier hadden gezien.

Lees ook

Draagmoederschap: het papierwerk

Lees ook

De weg naar de wens: Een Amerikaanse draagmoeder

Tussen alle prikken en pillen door ging ze twee keer per week voor een echo. Er zat voor nu nog niets in, maar ter controle of haar baarmoederslijmvlies dik genoeg werd voor de terugplaatsing. Nog voor onze IVF arts kon doorgeven dat het allemaal goed verliep, had Wanda zelf al alles terug gekoppeld. “She called me thick, in the best way possible”.

En dat klopte zeker, want toen onze arts een half uurtje later belde, vertelde hij dat alles goed verliep en dat de Wanda haar tickets kon gaan boeken. De terugplaatsing zou over een paar dagen plaats vinden in San Diego!

OOK INTERESSANT

Bekijk alles

Series

Sinterklaas op haar manier

WhatsApp
Facebook
X
LinkedIn
Email