Draagmoederschap: En (weer) door

Uit zijn onderzoek en overleggen kwam helaas dat we vooral heel veel pech hadden. Want net als bij het normale proberen, lukt het ook niet bij elke poging. Alles in de baarmoeder zag er super uit, de embryo ook en Wanda’s lichaam had alle medicatie goed tot zich genomen. Maar helaas zaten wij net in de 15% kans groep waar het niet lukt.

Hoe vervelend het ook was dat er hierin niets was wat we beter konden doen, snapte we wel dat het ook gewoon pech konden hebben. Zoals we Wanda ook vertelde (en ze was heel trots op onze poging tot Texaanse spraak) “This isn’t our first rodeo”. We weten maar al te goed dat het niet altijd raak is en dat ook als het raak is het nog erg lang de billen samengeknepen houden of het wel goed komt.

Het enige wat de arts ons wel wilde aanraden, was het wisselen van eicel donor. Want wat we hier nog niet hadden gedeeld, was dat de eicel punctie heel erg had tegen gevallen. Zo erg, dat we aan het eind van alle stappen slechts genoeg hadden voor één terugplaatsing. Iets waar ze niet op hadden gerekend, maar wel iets waar ze al in het begin heel realistisch over hadden gesproken.

We hadden voor deze donor gekozen, omdat we qua gevoel een enorme klik met haar hadden. Omdat de kliniek ons een aantal donoren aanraadde die al vaker goed resultaat hadden gehad met hun punctie, werd die keuze enorm uitgedund. Ook de donor die Sander stiekem al een beetje in zijn hoofd had voor als we weer door zouden gaan, zou net de volgende maand naar Japan verhuizen en viel dus af.

Lees ook

Wachten op het onvermijdelijke

Lees ook

Het moment waar we met z’n allen naar toe werkte was eindelijk in zicht

Verrassend genoeg zat er ook iemand tussen die we beiden al eerder langer hadden bekeken en met wie we ook dachten een klik te hebben. Helaas viel zij af, omdat ze voor de Nederlandse wet al meer gezinnen had helpen ontstaan dan toegelaten was.

Gelukkig deze keer wel vergezeld door Wanda die ook met alle liefde mee dacht en bladerde. Zij zelf was alleen maar liefde geweest sinds de mislukte poging. Ze vond het vooral zo jammer voor ons, omdat ze zo hoopt ons te mogen helpen met het starten van een gezin zoals zij heeft. En zo bladerde we met z’n drieën nog even door alle profielen. Two Dutchies and a cowgirl.