Het moederschap in combinatie met een eigen bedrijf

Ik was al ruim 3 jaar ondernemer toen ik moeder werd. Totdat moment werkte ik fulltime in en aan mijn bedrijf. Full focus. Ik realiseerde me heus wel dat de komst van onze zoon vroeg om verandering, maar hoe dat er precies uit moest gaan zien besloot ik maar gewoon te gaan ervaren.

De vrijheid van ondernemen

Voordat ik moeder werd had ik de tijd aan mezelf. Ik kon de tijd indelen zoals ik dat wilde en dat betekende in mijn geval full focus op mijn bedrijf. Ik werkte vijf dagen per week en soms nog een aantal avonden. Daarbuiten genoot ik van mijn vrije tijd en ging ik er regelmatig op uit samen met Teun, mijn lief. Aan ontspanning geen gebrek. Toen ik moeder werd had ik al wel duidelijk voor mezelf dat ik niet meer fulltime wilde werken, maar hoe ging dat er dan precies uitzien? Als eigen baas kon ik dat natuurlijk zelf bepalen, maar toch was het even schakelen voor mij. Want kan dat wel met de hoeveelheid werk die ik heb? Wat vinden mijn klanten daarvan? Werk ik dan niet te weinig om voldoende inkomsten te behouden? Of werk ik juist alsnog te veel, want hé er is voortaan thuis ook een kleintje die mij nodig heeft.

Genoeg te doen in minder tijd

Sowieso besloot ik dat het wat efficiënter moest allemaal. Omdat ik voor meerdere opdrachtgevers werk, betekent dat ook dat werkzaamheden soms kriskras door elkaar heen lopen. Lang verhaal kort, ik besloot om na mijn verlof vier dagen per week te gaan werken. Teun had één dag ouderschapsverlof per week, opa en oma passen één dag per week op en Pep gaat twee dagen per week naar het kinderdagverblijf. Maar goed, dat efficiënter werken was leuk bedacht, maar waar ik geen rekening mee had gehouden was het feit dat voordat je überhaupt ’s Ochtends de deur uit bent je er al een halve dag op hebt zitten. Dat je huis er dan meestal ook uitziet als een slagveld en je dus wat later dan gepland aan je werkdag kan beginnen. Tenminste, als je niet ’s avonds in datzelfde slagveld wilt thuiskomen.

Einde ouderschapsverlof

Bijna een jaar was Teun één dag per week vrij geweest en daar kwam nu een einde aan. Dat betekende in ons geval dat ik nog wat minder ging werken. Nog maar drie dagen en twee avonden per week voor mijn klanten. Weer moest ik even schakelen, bijsturen en een planning maken. Het voelde als een druk. Ik besloot daarom om een samenwerking aan te gaan met fijne collega-ondernemers. Zij nemen mij wat werk uit handen en op deze manier ondervinden mijn klant geen hinder, word ik ontlast en groeit mijn bedrijf nog steeds. Iets met; vele handen maken licht werk. Of is het; wie niet sterk is moet slim zijn?

Eindeloos bijsturen

Maar zoals alle ouders waarschijnlijk wel weten, kun je het nog zo goed bedenken en plannen allemaal… het loopt dan toch weer helemaal anders. Zo ook wanneer ik dit blog moet plaatsen. Hij blijft deze keer wat langer op de plank liggen dan anders, want onze zoon is ziek. Afgelopen weekend werd hij in onze arme steeds zieker en zieker. Een bezoekje aan de huisartsenpost was nodig en daar werd de zoveelste oorontsteking geconstateerd. In plaats van aan het werk ben ik vandaag thuis bij Pep. We spelen, we lezen en terwijl hij slaapt klap ik de laptop nog even open. 

De pauze…? Tja, die moet even wachten. Het is net een echt bedrijf hier 😉 

@annekedekort_atwork