De overgang naar een groot bed
Dan wordt het tijd voor een groter bed, maar hoe pak je de overgang naar een groot bed nu het handigste aan?
Wanneer je baby geboren wordt, slaapt hij of zij waarschijnlijk als eerste in een lekker comfortabele wieg of gelijk in het ledikantje. Een heel mooi gezicht zo’n klein hummeltje, lekker ingepakt in een klein bed. Maar eens komt de dag dat hij eruit groeit, of ze ontdekken dat ze ook uit hun ledikant kunnen klimmen. Dan wordt het tijd voor een groter bed, maar hoe pak je de overgang naar een groot bed nu het handigste aan?
Wanneer naar een groter bed?
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom je als ouder besluit dat je kind over gaat naar een groter bed. Ze kunnen simpelweg te groot worden, dit ga je merken doordat je kind krap ligt en weinig ruimte meer heeft. Of sommige kleine dreumesen of peuters hebben ontdekt dat je ook uit het ledikant kan klimmen. Om ongelukken te voorkomen is het dan verstandiger om over te gaan op een groter bed. Ook kan er een broertje of zusje aankomen en is het een logische vervolgstap dat het oudste kind het ledikantje afstaat aan de kleine baby.
Een peuterbed of eenpersoonsbed?
Je kan tegenwoordig uit ontzettend veel soorten bedden kiezen, de keuze is dan ook enorm. Van simpele peuterbedden, brandweerauto-bedden tot hoogslapers, er is ontzettend veel keuze. Een peuterbed is vaak de meest voor de hand liggende volgende stap naar een groter bed. Dit bed is kleiner dan een standaard eenpersoonsbed, maar wel een stuk groter dan een ledikant. Een peuterbed heeft bijna altijd een hogere rand en een uitvalhekje waardoor je kindje niet snel eruit kan vallen. De overgang van een ledikant naar een peuterbed is dan meestal ook niet zo’n grote stap voor een kleine peuter of dreumes, maar wel een behoorlijke stap naar het ‘groter worden’. De meeste kinderen kunnen toch wel lang gebruik maken van een peuterbed voordat ze eruit groeien. Daarnaast vinden veel kinderen het wel heel stoer om een (half)hoogslaper te krijgen wanneer ze ouder worden. Dit zou bijvoorbeeld een mooie vervanging van een peuterbed kunnen zijn wanneer ze ouder worden en groot genoeg zijn om in een hoog bed te slapen. Veel ouders kiezen toch liever voor een bed waar hun kind relatief lang mee kan doen en dat is dan een eenpersoonsbed. Het kan een optie zijn om een uitvalhekje te monteren, zodat je kind niet zo snel uit het bed valt wanneer hij slaapt. Ook bestaan er ledikantjes waarvan je de zijkant los kan halen, zodat een gedeelte van het bed open is. Dit zou een mooie opstap kunnen zijn naar een groot bed.
Tips
Wanneer je kind eraan toe is om naar een groot bed te gaan en je hebt bedacht wat voor bed je gaat kiezen, is het verstandig om je kind hierbij te betrekken. Ga bijvoorbeeld samen naar de winkel van jullie keuze en laat je kind mee beslissen welk bed hij of zij heel leuk vindt en houd hier rekening mee met het maken van jullie keuze. Betrek je kind bij het in elkaar zetten van het nieuwe bed en maak samen het bed op. Blijf je kind uitleggen dat hij/zij nu een grote jongen/meid is en hij nu in een grote jongens of meidenbed mag slapen. Als je kind nog een middagslaap doet, is het verstandig om te zorgen dat het nieuwe bed voor de middagslaap in elkaar staat, zodat hij rustig kan wennen. Kies een leuke dekbed set uit van iets wat je kind erg leuk vindt, zo maak je het leuk om in het bed te slapen. Zorg dat de vertrouwde knuffels of een knuffeldoekje alvast klaar liggen in het bed, zodat het vertrouwd aan voelt. Indien je merkt dat je kind er moeite mee heeft, kan je ervoor kiezen om het ledikant ook nog in de kamer te laten staan, zodat je je kind de mogelijkheid geeft om te kiezen.
Tot slot
Probeer je kind zoveel mogelijk bij de overgang naar een groot bed te betrekken en leg het uit. Zo staat er er niet ineens een groot vreemd bed op de plaats van zijn vertrouwde ledikantje. Indien mogelijk, is het leuk om gelijk een stoere peuterkamer te maken.
braamn
Supergoed! Een echte mijlpaal..
Anoniem
Mijn dochter (bijna 2,5) slaapt sinds deze week in haar "grote" bed (een uitschuifbaar peuterbed), eindelijk zou ik bijna willen zeggen... Ongeveer 6 maanden geleden had mama het fantastisch idee dat dochterlief al wel klaar zou zijn voor het "grote" bed. Door mijn enthousiasme vond zij het ook prachtig en met een ongeduldig meisje naast me zette ik het bed in elkaar. De eerste avond sliep ze als een roosje en bleef ze ook 's ochtend braaf in haar bedje zitten en riep 'mama ikke uit'. Helaas was dit brave gedrag van korte duur. De tweede avond bleef ze maar uit haar bed komen om de lades van haar kast leeg te halen en luidruchtig bovenaan de trap naar beneden te roepen. Na haar tig keer terug in bed te hebben gelegd viel ze uiteindelijk zo rond 22:30 uur in slaap... op de grond. Avond 3 was nog gezelliger. Dat ene potje sudocreme dat achterin de kast stond wist ze te vinden en over haar bed uit te smeren. Na de boel schoon gemaakt te hebben heb ik haar ook nu weer tig keer terug in bed gelegd. Totdat ik het zo zat was dat ik jankend naar haar bed zat... 'Ga nouhhhh slapen'. Ok de combinatie met barstende koppijn en stress op het werk hadden daar ook vast mee te maken. Ik heb haar bij me in bed genomen en we zijn samen in slaap gevallen om de dag later het peuterbed weer naar de zolder te verplaatsen om haar 's avonds weer heerlijk in haar ledikant te leggen. Wellicht was ze er toch nog niet helemaal klaar voor.. Maar nu is echt toch echt gelukt. Ze blijft braaf in bed en "leest" nog een boekje om vervolgens lekker te gaan slapen. Ze is zelf super trots op haar "grote" bed en mama op haar "grote" dochter.