Beeld: Canva
Zwanger van een tweeling: dubbele liefde, dubbele uitdagingen
Je denkt dat je weet wat je kunt verwachten van een zwangerschap. De kwaaltjes, de schopjes, de roze wolk. Maar dan hoor je: het zijn er twee. En ineens staat alles op z’n kop. We spreken Naomi, moeder van Dirkje en Thijmen — een tweeling van inmiddels drie jaar — over de rollercoaster die een tweelingzwangerschap is.
Twee hartjes, twee baby’s
“Toen we bij de eerste echo zaten, voelde ik het al een beetje aankomen. Geen idee waarom, maar iets in me zei: dit is anders. En ja hoor, de echoscopiste glimlachte en zei: ‘Ik zie er twee!’ Twee hartjes. Twee baby’s. Ik keek naar m’n vriend, die stilletjes wegzakte in z’n stoel, en toen moesten we allebei lachen. Van verbazing, blijdschap en ook een beetje paniek. Want: hoe dan!?
Vanaf dat moment was niets meer normaal. Mijn buik groeide alsof hij er een sport van maakte. Mensen vroegen al in week 20 of ik ‘bijna moest bevallen’. Slapen? Ha! Daar begon de warming-up pas aan het eind van de zwangerschap. Elke keer dat ik me omdraaide in bed voelde als een halve workout. En toch… ik vond het prachtig. Twee kleine mensjes die samen in mij groeiden. De magie was er. Al lag die magie af en toe ook gewoon op m’n blaas.
En daar lag ik dan, met een hoofd vol liefde, een lijf dat nog moest bijkomen, en een hart dat bijna ontplofte
Naomi
Bevallen van een tweeling
Met 35 weken kwamen ze via een keizersnede: Dirkje en Thijmen. Twee piepkleine minimensjes die meteen hun stem lieten horen. En daar lag ik dan, met een hoofd vol liefde, een lijf dat nog moest bijkomen, en een hart dat bijna ontplofte. Ze moesten nog even in het ziekenhuis blijven, maar al snel mochten we naar huis. En daar begon het echte feest.
Feest met kringen onder m’n ogen, bergen wasgoed en de eeuwige twijfel: heb ik jou nou al gevoed? Het was een soort Groundhog Day, maar dan met speentjes, slabbetjes en luiers in het kwadraat. Alles dubbel. Maar ook: dubbele knuffels, dubbele lachjes, dubbele kusjes op m’n neus.
Als ze samen in slaap vallen, met hun armpjes over elkaar heen… dan weet ik het zeker: dit is het allerbeste wat me ooit is overkomen.
Naomi
De uitdagingen van twee kindjes
Het was niet altijd makkelijk, hoor. Want twee baby’s die allebei iets nodig hebben en je hebt maar twee handen… dat is gewoon lastig. Ik voelde me soms schuldig als ik er één moest laten huilen terwijl ik de ander troostte. Maar ik bleef tegen mezelf zeggen: ik doe wat ik kan. En ik ben er. En dat is genoeg.
Wat me verraste, was hoeveel ik zelf veranderde. Ineens was ik niet meer alleen moeder, maar ook een soort teamcaptain, entertainer, nachtwaker en cateringmanager tegelijk. Maar ook: zachter. Lichter. Ik liet los wat niet meer werkte en ging varen op mijn gevoel. Soms onzeker, vaak moe, maar altijd met liefde.
De shock echo: “Ik bleek zwanger van een drieling!”
Dubbele chaos, dubbele liefde
Nu ze peuters zijn, wordt het leven één grote comedyshow. Ze praten in stereo, halen kattenkwaad uit alsof ze een plan maken, en kunnen niet zonder elkaar. Soms lig ik dubbel van het lachen om de gekke dingen die ze samen bedenken. En als ze samen in slaap vallen, met hun armpjes over elkaar heen… dan weet ik het zeker: dit is het allerbeste wat me ooit is overkomen.
Twee kindjes tegelijk krijgen is heftig. Maar het is ook het mooiste wat ik ooit heb gedaan. Ik ben soms chaotisch, vaak moe, maar vooral heel dankbaar. Want wat een rijkdom. Dubbele liefde, dubbele chaos, en ik? Ik ben dubbel zo trots.”
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Zo beleefden wij een onvergetelijke familiedag op de vliegbasis
Rhésus-baby en waarom moet er na COVID extra geprikt worden?
”Ik startte een crowdfunding voor twee ouders…”