Geen onbezorgde zwangerschap

Aan het begin van 2024 voelde ik me al een tijdje heel goed en heb ik met mijn psychiater besproken of het verstandig zou zijn om aan kinderen te beginnen. Ik slikte nog steeds medicatie, maar dit was geen probleem. Voor het kindje zou het niet schadelijk zijn, hij/zij zou alleen na de geboorte 24 uur in het ziekenhuis moeten verblijven, ter observatie.

Zo gezegd, zo gedaan… De eerste keer was raak! Wat een geluk en toch ook wel heel erg spannend. Hoe zou mijn lichaam gaan reageren op de zwangerschap en wat zou dit gaan doen met mijn mentale gesteldheid?! Op advies van de psychiater en de verloskundige heb ik me aangemeld bij de POP-polie. Deze polie helpt vrouwen met psychische klachten tijdens en na hun zwangerschap. Alleen al het idee dat artsen/verloskundigen wisten dat ik aangemeld was bij de POP-polie, gaf me rust.

Ik had regelmatig (elke 3/4 weken) een afspraak bij de POP-polie, je kon zelf aangeven of je dit vaker wilde of juist minder vaak. Voor mij was dit prima! Uiteindelijk hebben we samen een zwangerschapsplan gemaakt,. Ik vond prettig om al over bepaalde dingen na te kunnen denken, waar ik natuurlijk nog helemaal niets van wist. Mijn zwangerschap verliep goed, geen tot weinig klachten en ons kindje deed het super! De NIPT-test was goed en met de 12-weken echo waren er geen gekke dingen te zien. Met 16 weken een geslachtsecho gepland, een jongetje!

Met de 20-wekenecho veranderde dit… Ons zoontje leek een scheef voetje te hebben, we werden direct doorgestuurd naar het ziekenhuis. Drie dagen later opnieuw een echo bij de gynaecoloog, hier werd geconstateerd dat ons zoontje twee klompvoetjes zou hebben. Onze wereld leek wel in te storten… Je wilt zo graag dat je kindje gezond is, een normaal leven kan leiden. Direct werd ons verteld dat we natuurlijk een keuze hadden; tot 24 weken mag je de zwangerschap afbreken. De gynaecoloog vertelde ons wel dat dit absoluut niet nodig was, de goede NIPT-test en de beelden van de echo die hij had gemaakt, duidden niet op een genetische afwijking. De behandeling voor klompvoetjes is heel goed, met kans op 100% herstel. Dit alles stelde ons toch wel gerust. Aan het afbreken van de zwangerschap hebben we eigenlijk nooit gedacht.

Na een paar weken mochten we ons melden in Zwolle, bij Isala. Hier heeft een orthopeed ons alles verteld over klompvoetjes, ook kregen we een rondleiding op de gipskamer. Hier zouden we de eerste weken/maanden na de geboorte van onze zoon gaan doorbrengen. We gingen met een gerustgesteld gevoel naar huis. Dit konden wij!

Al met al betekende dit voor mij: ons zoontje zou na zijn geboorte 24 uur in het ziekenhuis moeten blijven ter observatie en binnen 14 dagen na de geboorte zijn eerste gips om zijn voetjes krijgen. Niet echt een zorgeloos begin.