Beeld: Canva

Miskraam, waarom ik het deel?

Author Picture

Al vroeg in de zwangerschap hebben we de mensen die dichtbij staan verteld dat we een kindje hopen te verwachten in Maart 2026. Ja, we wisten dat het vroeg was. Ja, we vinden het spannend. Ja, we weten dat we ons geluk willen delen met deze mensen.

“Ik heb de eerste weken van de zwangerschap als emotioneel zwaar ervaren. Ik werk in de kinderopvang, je hoort een hoop vervelende verhalen, en je ziet een hele hoop goede verhalen rond huppelen. Gelukkig.
Juist omdat ik het zwaar vond, wilde ik dit graag delen. Ik wilde praten met de mensen om mij heen, ook om wat onzekerheid weg te nemen. Doe ik dit goed? Mag ik dit?

Gelukkig delen een hoop mensen over hun ervaring de eerste weken van de zwangerschap, hier heb ik veel steun uit gehaald.

We mochten het hartje zien kloppen met 5 weken en 5 dagen. Wat een wondertje en wat bijzonder dat dat in mijn buik zit.

Maar dan stortte onze wereld even in. Na de vakantie mochten we voor de tweede echo gaan. Wat we daar hoorde:

Dit is niet goed, sorry

We zagen het ook. Eigenlijk, zagen we dus vooral NIET wat het had moeten zijn. Helaas. Wat een verdriet en wat een pijn. Dat kan niemand je uitleggen.

Maar nu dan? Hoe gaat dit nu verder? Want het vruchtje zit nog in mij. “Geef het een week, dan mag je de gynaecoloog bellen.”

Helaas na die week nog geen natuurlijke afstoting. Nou daar gaan we. Medicatie. Maar ik ben geschrokken. Geschrokken van wat daarna kwam. Ik dacht echt dat het niet goed was. Het bloedverlies was intens, de krampen waren intens. De emotionele rollercoaster bij ieder stolsel.

Waarom wist ik niet, dat DIT een miskraam is

Ik heb gehoord van mensen, ik heb een miskraam, maar ik heb nog NOOIT gehoord dat dit, de hoeveelheid bloedverlies, de krampen, de emotionele pijn bij die miskraam hoorde.

Waarom wij het zo vroeg hebben verteld? Omdat ik met hen mijn vreugde en geluk wil delen. Maar ook met hen mijn verdriet en pijn kan delen.

Daarnaast hoop ik dat zij met mij, kunnen leren van wat er gebeurd met je lichaam tijdens een miskraam. Wat had ik dit graag van ter voren geweten. (En ja, natuurlijk zal ik ze niet overspoelen met alles. Alleen wanneer zij dit willen horen)

En wanneer zij dit ooit zouden mee maken, ben ik daar voor hen.

Zou ik als het nog een keer mag lukken wachten? Nee

Dit is een verhaal van PraatHetLos

OOK INTERESSANT

Bekijk alles

Persoonlijk

Eenvlinderuitvaart: “Waarom begraaf je het?”

illustratie stoomboot sinterklaas
Persoonlijk

Drie moeders over waarom zij geen sinterklaas vieren: “Teveel verdeeldheid”

Persoonlijk

Justm: “Ik maak mezelf en dit kleintje de belofte…”

WhatsApp
Facebook
X
LinkedIn
Email