”Waar ik viel, groeide ik opnieuw”

Vanaf dat moment kwam alles in beweging. Binnen korte tijd veranderde vrijwel elk aspect van mijn leven. We gingen uit elkaar, begonnen aan het proces van birdnesting om onze kinderen rust te geven, en regelden via de mediator de praktische én emotionele afwikkeling van een gezamenlijke toekomst die we moesten loslaten. Tegelijkertijd begon ik aan een nieuwe baan. Een frisse start op professioneel vlak, maar ook spannend en overweldigend in een periode van zoveel verandering.

Ook het wonen werd een zoektocht. Twijfels tussen kopen of huren, financiën, toekomstvisie, alleen zijn. Uiteindelijk kwam er via urgentie binnen een maand een huurwoning beschikbaar. Een flat, kleiner dan ik gewend was, maar perfect in dat moment. Binnen een week had ik het ingericht en voelde het als thuis. Niet omdat alles perfect was, maar omdat het van mij was. Een veilige plek om opnieuw te beginnen.

Voor de kinderen was het wennen aan het nieuwe normaal. Twee huizen, wisselende dagen, een andere dynamiek met papa en mama. Ze stelden vragen, waren soms van slag, en keken me aan met ogen die iets zochten wat ik niet altijd kon geven. Het brak soms mijn hart. Maar tegelijkertijd groeiden ze mee. Ze leerden vertrouwen op onze liefde, ook al woonden we niet meer onder één dak.

Het afgelopen jaar was intens. Van daten tot afscheid nemen. Van hopen op iets nieuws tot opnieuw leren alleen zijn. Ik ben van leven op de automatische piloot gegaan naar bewust stilstaan bij wat ik voel en wat ik nodig heb. Er waren momenten van rouw, verwarring, verdriet. Maar ook van opluchting, kracht en geluk. Ik ben veranderd. Niet omdat ik dat per se wilde, maar omdat het leven me daartoe dwong. En ergens in die storm besloot ik mijn haar van blond naar bruin te verven. Een kleine daad met grote symboliek: ik liet iets ouds los en koos voor een nieuwe versie van mezelf.

Wat me overeind hield? De mensen om me heen. Mijn vriendinnen, mijn familie. Hun steun, hun humor, hun aanwezigheid. Ik ben dankbaar. Voor hen, voor de lessen, en zelfs voor het pijnlijke proces dat me hier heeft gebracht.

Dit is mijn verhaal. Over het einde van een relatie, het begin van iets nieuws, over moeder zijn, werken, voelen, vallen en weer opstaan. Over keuzes maken die je hart breken en tegelijk helen. Over ruimte maken om opnieuw te mogen groeien.”