Van slachtoffer van huiselijk geweld, naar het helpen van andere slachtoffers

Geen slachtoffer meer

“In de jaren daarna heb ik er mijn missie van gemaakt om huiselijk geweld bespreekbaar te maken. Door het schrijven van mijn boeken is alles in een sneltreinvaart gegaan.

Dat had ik nooit verwacht. Ik zou al trots zijn geweest als ik maar één persoon kon helpen. Dan was mijn missie al geslaagd, mijn doel al bereikt.

Inmiddels weten mensen mij van alle kanten te vinden. Zo ook drie weken geleden.

Ik kreeg via LinkedIn een bericht van de oude systeemtherapeut van mijn dochter. Die had weer een berichtje gekregen van een oud-cliënt, die op haar beurt een vrouw kende die slachtoffer was van huiselijk geweld en dringend hulp nodig had, maar ze wist niet hoe.

Dus kreeg ik het verzoek: of ik deze mama met kindjes misschien kon helpen.”

Van slachtoffer naar hulpverlener

“Binnen vijf minuten had ik de mevrouw aan de telefoon. Ze legde me het verhaal uit en hoe graag ze haar vriendin wilde helpen, maar ze wist écht niet wat ze moest doen.

Het kostte me een middag vol bellen, schelden en tieren. Maar aan het eind van die middag had ik het voor elkaar: het slachtoffer zou een intake krijgen en daarna in veiligheid worden gebracht.

Achterlijk feit: ze moest nog tien dagen wachten op de intake. Tien dagen onveilig met de kindjes.

De seconde nadat deze mama had opgehangen van de intake, had ik haar weer aan de telefoon. Helemaal overstuur, want ze hadden gezegd dat het vol zat en dat ze haar niet konden opnemen in het Blijf-van-mijn-lijfhuis.

Per direct ben ik weer aan de slag gegaan. Terwijl ik het nummer van de organisatie intoetste (om ze eens flink de waarheid te zeggen — ondertussen had ik al andere opties geregeld), belde de mama mij opnieuw.

Lees ook

“Ik zoek je op als ik m’n kinderen niet mag zien!”

Ze hadden haar gebeld: ze kon tóch worden opgenomen in het Blijf-van-mijn-lijfhuis. Ze zou veilig zijn met haar kindjes.

Ik plaats hier af en toe blogs over de dingen die ik meemaak en doe. Niet alleen om mensen mee te nemen in sommige verhalen, maar ook om te laten zien hoe het er soms echt aan toegaat. Hoe lastig het kan zijn om iets voor elkaar te krijgen.

Naast dat ik áltijd slachtoffers van huiselijk geweld zal blijven helpen, heb ik inmiddels mijn eigen bedrijf. Ik werk nauw samen met een stichting die ouders helpt van wie de kinderen uit huis zijn geplaatst.

Ook daarover zal ik binnenkort een blogje plaatsen.

Veel liefs,
Truusje”