“Wie ben ik? Na de laatste bevalling”

“Natuurlijk draait de wereld door, er is een bepaald ritme en dat is oké. De kinderen of het werk bepalen een groot deel van de week, dat is normaal en oké. Vrije tijd is er af en toe, af en toe pak ik m’n ontspanning. Maar die tijd staat ook vaak in het teken van het huishouden. Dan zie ik de maat 74 rompertjes hangen naast maat 116 van m’n oudste.. ik vraag me af hoe de tijd zo voorbij kon vliegen. Ja, heel cliché.. de tijd gaat snel, kinderen worden zo snel groot. Maar het voelt gewoon ook echt zo.

Niet alleen de kinderen zijn groter geworden, veranderd. De jaren hebben mij veranderd. Mijn prioriteiten, mijn energie, wat ik voorheen leuk vond past soms niet meer bij me. Mijn lijf is veranderd, van binnen en van buiten. Mijn leefstijl is ook veranderd. Ik ben zoekende merk ik. Wie ben ik nu? Wie wil ik graag zijn? Waarvan word ik blij anders dan die dikke, natte kussen van mijn zoons. Ik voel ook dat er nog onverwerkte stukjes zitten van de afgelopen jaren, we hebben veel meegemaakt. Elke zwangerschap of bevalling had zijn eigen verhaal en soms hevigheid. Mijn buik die ooit zo mega strak was, dat je m’n buikspieren kon zien, voel ik nu op en neer bewegen als ik met de kinderen op de trampoline spring. Mijn heupen zijn breder dan ze geweest zijn, ik heb de nodige littekens en plekken in mijn lijf die anders voelen nu.

Er zijn tijden dat ik heel enthousiast vooruit wil, maar dan merk ik ook dat mijn lijf en mijn hoofd nog niet zover zijn. Soms word ik terug geroepen door m’n lijf en dat vind ik lastig. Wat mij nu het beste helpt, is tijd nemen en mezelf accepteren en opnieuw leren kennen. Ik moet geduld hebben, soms toch even die stofzuiger in de kast laten staan en even gewoon de tijd nemen voor mezelf. Ik ga niet te streng zijn voor mezelf, als ik zin heb in iets lekkers mag dat. Als ik behoefte heb aan even voor me uit te staren of even heel diep te zuchten.. het mag. Zo lang als ik lekker in mijn vel zit en mijn kinderen gelukkig zijn, ben ik dat ook. Samen met mijn man, die mij steunt en waarvan ik veel hou. De rest komt als het zover is.”