
Beeld: Microkrediet voor Moeders
Van bierviltje tot verandering: het ontstaan van Microkrediet voor Moeders
Het begon met een bierviltje en een gedeeld verlangen om iets goeds te doen. Inmiddels, twintig jaar later, heeft Microkrediet voor Moeders tienduizenden vrouwen geholpen om een eigen inkomen op te bouwen. Niet vanuit winst, maar vanuit vertrouwen. Mede-oprichtster Erlijn Sie vertelt over het ontstaan van de stichting en hoe een kleine lening een levensgroot verschil kan maken.
Het begon aan de keukentafel
“We wilden meer doen dan alleen maar geld verdienen,” vertelt Erlijn, die samen met Samantha Microkrediet voor Moeders oprichtte. “We werkten allebei in het bedrijfsleven, verdienden goed, maar voelden: er moet toch meer zijn dan dit?” De inspiratie kwam toen ze de Nobelprijswinnaar Muhammad Yunus hoorden spreken over microkrediet: kleine leningen aan ondernemers die te arm zijn om een lening te krijgen bij de bank, zodat zij een eigen onderneming kunnen beginnen. “We wilden zelfredzaamheid mogelijk maken voor moeders die, simpelweg, niet op de juiste plek geboren zijn.”

Onze eerste lening ging naar een groep vrouwen in Sri Lanka. Eén daarvan was Seeta. Tien jaar later bezochten we haar weer…
Erlijn Sie
Samantha werd kort daarna moeder. En precies daar ontstond ook de vonk voor hun aanpak. Als moeder wil je alles geven aan je kind. Stel je voor dat je dat wel wilt, maar het niet kunt? Met dat idee besloten ze het anders te doen. Geen geld dat bleef hangen in systemen, maar 100% van de donaties direct naar ondernemende vrouwen in Azië. Alles begon kleinschalig: een zelfgebouwde website, een feestje om donaties op te halen, vakanties waarin ze partners bezochten. “Onze eerste lening ging naar een groep vrouwen in Sri Lanka. Eén daarvan was Seeta. We gaven haar de kans om stringhoppers (een lokaal ontbijt) te verkopen. Tien jaar later bezochten we haar weer.”
Van moeder tot rolmodel
Die terugkeer naar Seeta maakte diepe indruk. “We ontmoetten haar zoon, Amila. Zijn vader was schoenpoetser, maar werd te oud om verder te werken. Hun inkomen viel weg. Maar hij zag wat zijn moeder deed: ze pakte haar kans, werkte keihard, begon opnieuw.” Hij vroeg zijn buurman hem te leren naaien. Met een volgende lening van zijn moeder kocht hij een naaimachine, en startte zijn eigen atelier. “Twintig jaar later heeft hij drie naaimachines, een bloeiend bedrijf, en helpt hij zijn familie vooruit!”

Seeta zei ooit: ik wil een beter leven voor mijn kinderen. En dat is gelukt! Haar kinderen studeren, werken, bouwen hun toekomst
Erlijn Sie

Voor de oprichters was dit het bewijs dat het nooit alleen om de lening gaat. “Het gaat niet om die 60 euro. Het gaat om wat het losmaakt. Hoe één kans leidt tot nieuwe keuzes, tot kracht, en tot eigenwaarde.” En ja, armoede is niet altijd weg als iemand twintig jaar later nog in hetzelfde huis woont. “Maar Sita zei ooit: ik wil een beter leven voor mijn kinderen. En dat is gelukt! Haar kinderen studeren, werken, bouwen hun toekomst. Zij is een rolmodel geworden.”
De kracht van solidariteit
Het verhaal van Seeta is niet het enige succesverhaal. Microkrediet voor Moeders werkt in meerdere landen met kleine lokale partners. Vaak zijn het groepen vrouwen die elkaar versterken, niet alleen financieel, maar ook sociaal. “Eén groep in Sri Lanka kocht op eigen initiatief bulk-rijst in op het moment dat de prijs laag was, en verkocht het door aan hun gemeenschap toen het schaarser werd. Iedereen had eten, en zij kregen inkomsten.” Dat is het bijzondere aan deze aanpak: de vrouwen beslissen zelf wat ze nodig hebben. “Wij geven geen instructies. We geven vertrouwen. En dat vertrouwen keert eigenlijk altijd terug.”

Ouderschap maakt je empathisch. Het leert je jezelf opzij te zetten voor een ander
Erlijn Sie
Vrijwilligers spelen hierin een grote rol (bijna allemaal vrouwen en moeders). “Ze komen binnen om iets te doen voor een ander, maar ontdekken vaak ook wat ze zelf belangrijk vinden. Sommigen vinden een nieuwe baan met meer maatschappelijke impact, anderen starten hun eigen onderneming. Die impact vind ik ook ontzettend belangrijk: het verandert niet alleen het leven van vrouwen daar, maar ook van mensen hier.”
Geen etiketjes, maar empathie
Hoewel de organisatie “voor moeders” heet, is Erlijn niet van de etiketjes. “Ik wil het verhaal niet romantiseren of bevestigen dat alle vrouwen beter zorgen voor hun kinderen. Wat ik wel geloof: ouderschap, of je nu moeder of vader bent, maakt je empathisch. Het leert je jezelf opzij te zetten voor een ander. Als je iets geeft zonder er iets voor terug te verwachten, groeit daar iets moois uit.”
Dat geldt niet alleen voor de vrouwen in Azië, maar ook voor de donateurs, vrijwilligers en lezers. “Iedereen kan iets betekenen. Een like, een donatie, een artikel schrijven, je tijd geven, alles telt. Zelfs een mug kan je een hele nacht wakker houden, dus denk niet te snel dat jij niets kunt doen!”
En nu? De toekomst van microkrediet
Wat hoopt Erlijn voor de toekomst? “Dat dit model zich verder verspreidt. Niet alleen via onze organisatie, maar wereldwijd. Groepen vrouwen hier die groepen vrouwen daar ondersteunen. Zonder tussenkomst van banken of ingewikkelde systemen. Op basis van vertrouwen, kennis, solidariteit.” Het idee is simpel: deel wat je hebt (geld, kennis, tijd) met mensen die het nodig hebben, en vertrouw erop dat zij het op hun manier teruggeven.
En of het moederschap haar kijk op dit werk heeft veranderd? “Misschien niet direct. Maar het heeft me wel anders laten kijken naar tijd, prioriteiten, wat ik mijn kinderen wil meegeven. Bij ons thuis is werken iets moois, iets dat je met liefde doet. En ik hoop dat zij later ook iets doen waar ze echt in geloven.”

Meer weten of helpen?
Wil jij ook bijdragen aan de missie van Microkrediet voor Moeders? Op hun website vind je hoe je kunt doneren, vrijwilliger worden of misschien zelfs je eigen actie kunt opzetten.
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Eenvlinderuitvaart: “Waarom begraaf je het?”
Drie moeders over waarom zij geen sinterklaas vieren: “Teveel verdeeldheid”
Justm: “Ik maak mezelf en dit kleintje de belofte…”