Beeld: Huisjetussendeburen
Lichaam na zwangerschap: “Soms kijk ik in de spiegel en zie ik mijzelf niet meer”
“Vroeger droeg ik maat 38. Spijkerbroeken zaten als gegoten, truitjes mochten strak en ik liep zonder nadenken in bikini de tuin in. Maar inmiddels hangt mijn lijf ergens tussen maat 42 en 44 — en dat is niet hoe ik het graag zie...”
Striae: een herinnering aan mijn kracht
“Soms kijk ik in de spiegel en zie ik mezelf niet meer. Mijn buik is niet meer strak, mijn heupen zijn voller en mijn bovenbenen en buik dragen een paar tijgerstrepen. Strepen die ik er niet zelf op heb gezet, maar die zijn ontstaan door het leven dat in mij groeide.
En gek genoeg — die strepen doen me niet zoveel. Niet meer. Ze vertellen een verhaal. Van groei, van rekken, van dragen en baren. Ze horen inmiddels een beetje bij me, als een soort herinnering aan mijn kracht.”
Huisjetussendeburen: “Ik, die vroeger zonder aarzeling de slaapkamer binnenliep. Ik, die nu het licht liever uitlaat.”
Aangekomen na bevalling
“Maar die buik… die blijft gevoelig. Die probeer ik te verbergen. In een grote joggingbroek. Onder een trui waar niets doorheen tekent. En ja, zelfs voor mijn man. Niet omdat hij mij niet mooi vindt — maar omdat ik het soms even niet meer zie. Ik, die vroeger zonder aarzeling de slaapkamer binnenliep. Ik, die nu het licht liever uitlaat.
Maar dan komt er zo’n moment. Ik zit op de bank. Mijn kinderen kruipen tegen me aan. Diezelfde buik — ja, die met die zachte huid en die strepen — is ineens een kussen. Een veilige haven. Hun handjes rusten op mijn buik, zonder oordeel. Alleen liefde.”
De vijf beste manieren om van je onzekerheid af te komen
Meer dan je lijf
“En dan denk ik: hoe hard ben ik eigenlijk voor mezelf? Want ja, mijn lijf is veranderd. Maar ik ook. Ik ben zachter geworden, wijzer, rijker aan levenservaring. En ondanks die extra kilo’s, dat buikje dat ik liever verstop, ben ik nog steeds mooi. Niet omdat alles perfect is. Maar omdat ik meer ben dan mijn lijf alleen.
En weet je? Elk lijf mag er zijn. Dun, vol, gespierd, zacht, met striae, littekens of rimpels. We zijn zó vaak bezig met wat er ‘anders’ zou moeten… Maar misschien mogen we wat vaker stilstaan bij wat ons lichaam al voor ons heeft gedaan. Wat het heeft gedragen. Gebaard. Gemaakt. Geleefd. Dus deze blog is niet alleen voor mij. Maar ook voor jou.
Voor iedere vrouw die in de spiegel kijkt en twijfelt.
Voor elke moeder met een buik vol verhalen.
Jij bent mooi. Nu al. Precies zoals je bent.“
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Juf krijgt een baby – Deel 2
Juf krijgt een baby – Deel 1
De laatste loodjes… En weer een vroeggeboorte