Beeld: Canva
Hoe geef je jezelf rust als de wereld doordendert en jij gewoon mee moet?
“Soms voelt het alsof ik alleen nog maar aan het rennen ben. Van werk naar huis, van lijstje naar lijstje. Alles moet af, iedereen moet iets, en ik ben moe — zó moe. Niet van één ding, maar van alles bij elkaar.“
“Hoe zet je de tijd stil?
Hoe houd je je hoofd stil?
Hoe geef je jezelf rust als de wereld doordendert en jij gewoon mee moet?
En dan die vrouwen op het schoolplein. Stralend, verzorgd, alsof ze nooit haasten, nooit twijfelen, nooit zweten. En ergens in mij fluistert een stem: “Kijk, zó zou jij ook moeten zijn.”
Maar waarom eigenlijk? Waarom voelt het alsof ik faal als ik niet elke dag op mijn best ben? Waarom geloof ik nog steeds dat ik eerst mooi, strak, georganiseerd, succesvol en kalm moet zijn… om genoeg te zijn?
Ik hoor dat ‘altijd maar doorgaan’ vaak uit onzekerheid komt. Misschien is dat waar. Misschien blijf ik maar rennen, omdat stilstaan me confronteert met alles wat ik voel, maar liever niet aankijk.
En toch. Ergens weet ik dat rust niet komt van nóg een vinkje zetten. Niet van scrollen, niet van vergelijken. Rust zit in toegeven dat ik niet alles hóef te zijn. Dat ik al íets ben, ook met wallen, zonder mascara, in mijn sportlegging.
Ik hoef geen perfect huis, geen perfect lijf, geen perfecte planning.
Ik wil gewoon een ademruimte. Een moment waarop ik mezelf niet verbeter, maar gewoon even ben.
Misschien is journaling mijn pauzeknop.
Niet als oplossing, maar als plek. Voor mij.
En wie weet, als ik hier vaker kom — in mijn woorden, op papier —
vind ik iets terug wat ik al die tijd kwijt was:
mijzelf.”
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Eenvlinderuitvaart: “Waarom begraaf je het?”
Drie moeders over waarom zij geen sinterklaas vieren: “Teveel verdeeldheid”
Justm: “Ik maak mezelf en dit kleintje de belofte…”