Beeld: Michelledogann
Als ze later terugdenken…
“Soms droom ik even weg. Naar later. Naar het moment dat mijn kinderen volwassen zijn. En ik me afvraag: Wat zullen ze zich dan herinneren van hun kindertijd?“
“Zullen ze zich onze lachbuien herinneren? De dagen dat we dansten in de woonkamer, of de avonden waarop ik hun hand nog even extra vasthield voor het slapengaan.
Zullen ze weten hoeveel ik van ze hield? Niet omdat ik het zei — al zei ik het vaak — maar omdat ze het konden voelen. In mijn armen. In mijn ogen. In mijn aanwezigheid.
En ik weet, ik ben niet de enige moeder die zich dat afvraagt. We hopen allemaal dat onze kinderen later met warmte terugdenken. Niet aan perfecte huizen of vlekkeloze routines, maar aan een jeugd die vol liefde zat. Een jeugd waarin ze zich veilig voelden. Gezien. Geliefd.
Ik hoop stiekem dat ze de kleine dingen zullen herinneren. Hoe we altijd in de auto reden met de muziek op vol volume terwijl we meezongen en onze stemmen luider waren dan de muziek zelf. Hoe we op de bank kropen met popcorn en een deken tot aan onze oren, klaar voor een griezelfilm die net niet té eng was. En al die keren dat ik naast ze in bed bleef liggen en ze kietelden totdat ze eindelijk in slaap vielen..
Hoe dééd oma dat vroeger toch?
Want uiteindelijk zijn het die kleine momenten die een jeugd vormen.
Niet de perfecte planning, niet het schone huis. Maar het gevoel van samen, van veilig, van liefde.
En jij, lieve mama, als je dit leest… weet dan: je doet het zó goed. Ook op de dagen dat je twijfelt, dat je denkt tekort te schieten — ben jij genoeg. Jouw kinderen voelen jouw liefde, zelfs als jij hem even niet voelt. Ze zien een moeder die haar hart geeft, die blijft proberen, die er altijd is.
En als ze later terugdenken aan hun jeugd, zullen ze zich niet jouw onzekerheden herinneren, maar de zachtheid van jouw stem. De geborgenheid in jouw armen. De plek waar ze altijd welkom waren — bij jou.
Misschien laten ze een traan vallen als ze denken aan hun kindertijd. Niet van verdriet — maar omdat het zo waardevol was. Omdat het voelde als thuiskomen.
Wat hoop jij dat jouw kinderen zich later herinneren van hun jeugd?“
Benieuwd naar meer van Michelle? Lees Millennial Ouderschap: Tussen Technologie en Traditionele Waarden
PRAAT MEE MET ANDERE Mama’s in de community
Kom in contact met (aanstaande) ouders, word lid van een geboorteclub en blijf op de hoogte van de ontwikkeling van je kind.
OOK INTERESSANT
Of er óóit een tweede komt?
Juf krijgt een baby – Deel 2
Juf krijgt een baby – Deel 1