Beeld: Canva

Redactie Mamaplaats

De laatste tijd denken we steeds vaker na over Lasse onze oudste van zes. Hij is nieuwsgierig, stelt eindeloos veel vragen, en lijkt soms méér te zien of te voelen dan anderen. Wat eerst gewoon “typisch Lasse” leek, roept nu wat meer vragen op. Zou hij misschien (hoog)begaafd kunnen zijn?

Ook op school hebben ze dit opgemerkt. Zijn juf vertelde dat hij soms opvallend snel door de lesstof heen is, andere keren juist afdwaalt of verveeld lijkt. Ze besloten om dit verder te onderzoeken en zijn intern een traject gestart om te kijken wat Lasse precies nodig heeft. Dat vinden we heel fijn en eerlijk gezegd ook een beetje spannend.

We merken dat hij snel denkt, soms zelfs té snel. Dat hij alles wil begrijpen, maar ook gefrustreerd raakt als iets niet klopt of niet eerlijk voelt. Dat hij volwassen gesprekken voert, maar tegelijk nog dat kleine jongetje blijft dat gewoon wil spelen. En daar ergens tussenin proberen wij onze weg te vinden.

Wat betekent dit voor hem?

Moeten we hem meer uitdagen of juist wat rust brengen?

Hoe zorgen we dat hij zich gezien voelt, zonder dat hij het gevoel krijgt dat hij “anders” is?

We hebben niet alle antwoorden, nog lang niet. Maar we willen vooral dat Lasse zichzelf mag blijven: gevoelig, slim, eigenzinnig en nieuwsgierig. En dat we als ouders leren kijken naar wat híj nodig heeft, in plaats van wat wij dachten dat “normaal” was.

Misschien is dit het begin van een zoektocht.

Misschien ook gewoon een stukje bewustwording.

Maar één ding weten we zeker: we willen het goed doen voor hem. En dat begint bij luisteren, écht luisteren.

Nieuwsgierig naar dit onderwerp? Ik ga er de komende tijd steeds vaker iets over delen en ben ook heel benieuwd naar jullie ervaringen. Mochten die er zijn.