zwangerschapsdiabetes

Zwangerschapsdiabetes 

Ik wist vanaf het begin al dat ik met 30 weken een glucose test moest ondergaan. Met mijn lichaam en dus slechte bmi is het tegenwoordig protocol bij mijn verloskunde om deze test uit te voeren.  Ook al was er in de standaard bloedtest niks aan de hand. Dus met 30 weken naar de prikpoli. 

De test

Ochtends om kwart over 8 nuchter aanwezig zijn. Nou moet ik zeggen dat ik dat normaal geen problemen mee heb, maar nu ik zwanger ben heb ik mijn ontbijt dus echt wel nodig. Voel me dan ook misselijk, trillerig en erg moe. Eerst maar even bij de balie gemeld dat we er waren om vervolgens 3 kwartier te wachten. Bleek de persoon in kwestie mij niet hebben aangemeld, onderzoek zou om half 9 beginnen) stagiaire, normaal begrip voor maar op dat moment kon ik hem wel wurgen. Dus na vele excuses eindelijk de test.  Eerst vingerprik nummer 1, om vervolgens het suikerwater achter over te gooien. Echt een tip moet je die test drink dat spul dan op alsof je in maanden niet gedronken hebt. Want echt wat is het smerig. Daarna kon ik heerlijk plaats nemen in de volle wachtkamer op een bureaustoel, dat wel, voor 2 uur lang. Zo weinig mogelijk doen. Dus boekje mee en hopen dat de tijd zo voorbij is. Na die 2 uur nog even een prik en je staat weer buiten. Met geen bericht is goed bericht.

Geen bericht goed toch, of toch niet!

Na 2 weken nog geen bericht dus hup naar de verloskundige voor de groeiecho. Na ons mooie meisje weer gezien te hebben toch nog even vragen of ze nog wat gehoord hadden. En nee, geen uitslag. Dus daar zouden ze even achteraan. Die middag werd ik gebeld. De uitslag was naar de huisarts gestuurd inplaats van de verloskunde en mijn test was niet goed. De volgende dag zat ik al bij de gynaecoloog. 

Plotseling ben je medisch.

Daar zit je dan totaal onderdonderd met de uitslag zwangerschapsdiabetes. Wat nu? Eerst een groeiecho, die is goed. Direct een hartfilmpje van je ongeboren kind ,  ook die is gelukkig goed. Daarna naar de diabetes verpleegkundige waar je leert om je elke dag te testen op je glucose. Nou had wel even zweethandjes toen ik die prikpen zag. Wat een hekel heb ik aan die prikken, gelukkig valt het mee. Met goede moed ben ik begonnen met 4 keer prikken op een dag. Zolang ik geen pieken boven de 7 heb gaat het goed komen En mag ik gewoon thuis bevallen. Volgende week naar de verloskunde in het ziekenhuis en dan horen we weer meer. We gaan ervoor om thuis te bevallen en dat ik geen insuline hoef te spuiten. Nog 6 weken dat overleef ik toch wel. Al hou ik zweethandjes en krimp ik elke keer in elkaar als die stomme naald in mijn vinger prikt.