Zwanger!!!!! en weer misselijk.....

Ik en mijn man hebben flink overlegd over gezinsuitbreiding, na de geboorte van onze eerste dochter hoefde we niet na te denken. We wisten dat als het ons gegund was we graag nog een kindje in ons gezin wilde opnemen. Maar na de geboorte van onze tweede dochter hebben we wat langer over de beslissing gedaan. Dat is helemaal niet erg natuurlijk en toen het besluit genomen was, dat een derde kindje heel erg welkom was stonden we daar dan ook volledig achter. Het duurde even, we kregen wat hulp omdat mijn cyclus eigenlijk geen cyclus was en ik daardoor waarschijnlijk geen eisprong had. Maar met hulp is het dan toch gelukt en zijn we inmiddels 9 weken zwanger! 

Wat is het moeilijk om het niet meteen van de daken te schreeuwen he? Maar goed we proberen het toch nog een beetje voor ons te houden. Er zijn wel wat mensen in de omgeving die het weten maar nog lang niet iedereen. Maar goed, mijn grootste angst voor de zwangerschap: Misselijkheid is helaas ook weer waarheid geworden. En dan niet een beetje misselijk in de ochtend en het trekt wel weer weg, nee de hele dag misselijk, overgeven en eigenlijk niet meer durven eten omdat je bang bent dat het er weer uitkomt. Ik vind het zo jammer dat dit toch een beetje het genieten in de weg staat, ik ben moe, prikkelbaar en het liefst zou ik gewoon de hele dag helemaal niks doen.

Het begon eigenlijk best goed, ik had geen last van misselijkheid en als ik al misselijk was hielp het wel om een beetje te eten. Natuurlijk vond ik dat ook wel spannend want bij mijn vorige zwangerschappen was ik vrij snel echt ziek, maar goed wat verlang ik nu terug naar die tijd want bah dit had ik ook weer niet gewild. Nu wil ik niet de hele tijd zeuren, want er zijn zoveel mensen die zo graag in mijn schoenen zouden staan. Maar soms is het gewoon even klaar dan zit je er doorheen en wil je het even van je af schrijven of erover praten. Meer aanstaande mama's die dit herkennen?