Zwanger en verdrietig

Dat vraag ik me dus af, wat nou als je eigenlijk helemaal niet vrolijk bent tijdens je zwangerschap? Laat ik beginnen bij het feit dat ik na de geboorte van onze tweede dochter een postnatale depressie heb gehad. Ik was voor de bevalling al moe en toen ze er eenmaal was, was ze een huilbaby. Ik heb echt afgezien die eerste paar maanden vooral in mijn verlof want ik kwam niet meer buiten, wat als ze nu weer gaat huilen al die mensen die me aankijken ik kon daar gewoon niet tegen. 

Nu duurde het een eeuwigheid voor ik eindelijk hulp kreeg, bedenk je dat ik begin dit jaar pas echt therapie heb gekregen hiervoor. Ik had mezelf eigenlijk alweer uit dit gat gevochten want ja wat moet je anders? Inmiddels ben ik dus zwanger van een derde wondertje en begrijp me niet verkeerd ik vind het fantastisch, het idee dat er leven in mijn groeit. Maar ik ben gewoon niet blij. 

ik kan mezelf in de ochtend mijn bed niet uit slepen, ik wil het liefst gewoon blijven liggen de wereld aan me voorbij laten gaan. Mijn jongste dochter is nog steeds een hele uitdaging, denk peuterpuber maar dan keer 10. Als zij boos is gaat ze krijsen en ze houd het vol wat je ook doet, soms wel drie kwartier tot een uur lang. omdat ze bijvoorbeeld geen snoepje mag. Ik weet dat ze zo is en ik probeer dat ook naast me neer te leggen maar tel daarbij op dat ik natuurlijk vol zit met hormonen en ook nog eens weinig tot niets kan eten en drinken omdat ik daar ziek van wordt. Ik ben gewoon op. 

Slapen dat zou ik willen, maar dat lukt me niet want als ik in bed lig gaat de dag aan mij voorbij aan hoe vaak ik boos ben geweest op de kinderen en tot mijn schaamte echt tegen ze geschreeuwd heb. En als ik dan eenmaal slaap is het te kort, heeft mijn man de behoefte om een uur op de snooze knop te drukken en ben ik dus ook klaarwakker. 

Maar weet je wat ik eigenlijk het ergste vind? Het feit dat ik gewoon niet geniet van deze zwangerschap en dat zou ik zo graag doen. Ik weet dat dit de laatste keer zal zijn en ik wil niet terugkijken op een zwangerschap vol boosheid en verdriet. Ik weet niet zo goed wat ik met deze blog wil bereiken, misschien gewoon even van me afschrijven hoe ik me voel.