WEEK 38: VERLOF, VERRAST & WACHTEN

Op zondag zouden we naar de verjaardag gaan van mijn schoonzusje Kelly. Ze was vrijdag jarig geweest, logisch dat ze het zondag zou vieren dus, vond ik. Vrienden en familie vroegen wat ik dat weekend ging doen, ik vertelde onze plannen en dat we zondag een verjaardag zouden hebben. Niet wetende dat er die zondag een verrassing voor mij gepland stond!

Zondag middag zaten we in de auto, onderweg om Kelly's verjaardag te vieren. Ik hoopte dat ze taart zou hebben, vertelde ik Nick. Iets na 14.00 uur bellen we aan, Kelly doet open, Nick en ik feliciteren haar. Op het moment dat Nick haar feliciteerde bedacht ik me dat ik net buiten lawaai, dat van binnen kwam, hoorde en het nu muisstil was. Ik nam mij voor om te vragen of er iets aan de hand was na dat ik Kelly had gefeliciteerd. Ik liep van de gang naar binnen en op het moment dat ik wilde kijken wat er aan de hand was zag ik niet de vrienden van Kelly staan. VERRASSING! Als eerst zag ik mijn schoonmoeder Hennie, waarom stond iedereen in een rijtje naast elkaar? En een paar seconde later vroeg ik me af wat mijn moeder hier deed en de rest van mijn vrienden.. Ik snapte er helemaal niets van. Het eerst wat er uit mijn mond kwam nadat het luide VERRASING klonk was: 'Wat doe jullie hier?' Ik leek wel in shock en begon te huilen. Ik keek naar Nick (die heel goed zijn mond heeft gehouden) en naar mama, ik snapte er helemaal niks van. Mijn beste vriendinnetje Willemien dacht dat ik de verrassing niet leuk vond. Ik ben normaal niet zo van verrassingen. Ik bleef staan en keek rond. En het volgende wat ik mij afvroeg was wanneer Kelly haar verjaardag dan zou vieren?
Zoals je nu wel lezen kunt, ik had het totáál niet (meer) verwacht dat er een babyshower gepland werd voor mij! 'Maar.. Wat leuk dat jullie er allemaal zijn!!!'. Na 5 minuten zaten we met zijn allen aan de mooi versierde tafel. Het hele huis was aangekleed en iedereen had lekkere dingetjes gemaakt en meegenomen (zie foto). Ik vond het super leuk dat al mijn vriendinnetjes en familie er waren. Het was super gezellig en heb een hele leuke middag gehad met heerlijk eten, drinken en cadeautjes.

Inmiddels ben ik ook al vier weken met verlof. Ik zou eigenlijk pas bij 36 weken met verlof gaan, maar ik werd in week 34 ziek en toen hebben mijn baas en ik samen besloten dat het verlof in zou gaan zodat ik vanaf nu rustig beter kon worden en kon genieten van de laatste loodjes.

De controles bij de verloskundige zijn nog steeds geruststellend. De beeb groeit goed en ligt al helemaal vast in mijn bekken. Ze vertelde mij dat het niet zo'n grote baby zal worden.
Bij mij zijn er ook geen bijzonderheden en ben inmiddels een goeie 10 kg aangekomen.

Het genieten was in het tweede trimester steeds meer aanwezig, maar sinds ik met verlof ben geniet ik weer minder. Raar? Ik weet het. Ik voel me vrij nutteloos, verveel me zo nu en dan maar heb ook nergens zin in. Als ik een boodschap wil doen bij de AH (een paar honderd meter verderop) lukt dat niet eens, de heenweg gaat, de terugweg ben ik niet vooruit te branden door steken. Thuis maak ik af en toe schoon en doe de was. Dit gaat ook heel langzaam, hier kan ik wel een hele dag over doen. Ik erger me aan mijzelf.
Natuurlijk zijn er ook mooie momenten. Ik kan er van genieten als Nick de baby ziet bewegen of als hij zijn hand op mijn buik legt. Of als ik zelf op de bank lig en de mini spartelt en schopt. Het is prachtig.
Ik kijk heel erg uit naar de bevalling en die komt steeds dichterbij. Spannend!

Vanavond weer naar zwangerschap yoga, maar deze keer met partner. Over het algemeen vind ik de yoga niet zo veel aan. De tips over ademhalen tijdens weeën en weeën opvangen vind ik wel erg handig. Ben benieuwd of we vanavond weer wat nieuws leren.

En verder is het wachten tot de komst van onze mini wel echt aangebroken. We hebben alles in huis en alles staat klaar.
Je kan komen kleine vent!

XOXO