9 jaar geleden
Waarom toch altijd die familieruzies?
Altijd maar dat gestress van je bloedeigen familie, waarom is dit nou nodig?
Haai mommy's, tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven.
Argh wat zit ik met me handen in het haar zeg, ik zal jullie de details besparen maar aan de kant van mijn familie zijn echt onwijs vaak hobbels (zeg maar gerust kuilen) in de weg. Ik ben nu 34 weken zwanger van me eerste kleine en het lijkt me maar niet gegund. Het doet me zo onwijs zeer dat me eigen familie zo kan zijn, als ik zie hoeveel ik hou nu al van me eigen kind en vriend. Waarom zijn andere niet zo?
In de familie van me vriend word ik altijd met open armen ontvangen en is iedereen gek op me (ik ook op hun trouwens echt schatten van mensen!). Ook hebben sommige mensen aan die kant van de familie hun dingen met elkaar maar brengen ze wel het respect naar elkaar toe om (voorbeeld) op mijn babyshower gezellig met ze alle te komen en geen zuur pruimen te wezen en af te zeggen omdat die en die komen. Hoe kinderachtig is mijn familie dan eigenlijk wel niet vraag ik me af?
Blegh er is zoveel aan de hand en dat kan ik helaas niet allemaal uitgebreid aan jullie mededelen (dan lijk ik ook wel zo een zeurpiet), maar ik merk dat alle stress me echt aan het opbreken is.
Wat moet ik nou doen? Ik hou van ze maar me leven is denk ik een stuk rustiger zonder al deze shit zooi. Nu ben ik best wel een persoon wat veel nadenkt en dat helpt denk ik ook niet echt..
Anoniem
Ag herkenbaar probeer te genieten hoor
Anoniem
Mijn beide families zijn zo helaas. Ik heb geleerd dat je gewoon met de mensen binnenin je familie moet omgaan die wel 'normaal ' kunnen doen en de rest links laten liggen. Maar dat links laten liggen is soms best een opgave, zeker als je veel nadenkt. Mijn vader en mijn schoonzus hebben ons bij grof vuil gezet en het is niet makkelijk om daaroverheen te stappen. Je familie nooit meer zien zal uiteindelijk meer energie van je vragen dan deze conflicten.
Ik heb het contact met mijn familie verbroken... sinds mijn ouders uit elkaar zijn gegaan, zie ik ze eigenlijk niet meer. Hun denken alleen aan zichzelf en daar kan ik best slecht tegen. Ik mis ze niet. Het geeft meer rust. Doe wat je goed lijkt te doen. Het is moeilijk. Succes! En sterkte.
Henrike Laning
Heel ingewikkeld. Andere mensen kun je niet veranderen. Jij moet een manier vinden om ermee om te gaan en dat is heel moeilijk. Maar wel de enige oplossing, want jij mag er niet aan onderdoor gaan. Maar echt ik weet hoe moeilijk dit is. En ik kan niet zeggen dat ik het kan, maar wel beter dan een paar jaar geleden!