Van de daken schreeuwen!
Hoe je toch 8 weken in spanning zat
Waar ik zo op zag tegen de echo van de controle van de hersentjes . Werd dit een hele mooie dag.
Officieel had ik de echo afgelopen woensdag, maar omdat ik carona had moest ik hem verplaatsen naar vandaag.
Wat heb ik tegen op gezien, en me afgevraagd hoe te leven met een kindje wat anders zou kunnen zijn? Kan hij dan wel naar alle opvang mogelijkheden ? Moet een van ons stoppen met werken? Kunnen wij hem dan de zorg wel geven die hij nodig heeft? Had ik hier zelf echt niks aan kunnen doen allemaal vragen die de afgelopen 8 weken door mijn hoofd gingen.
Daar zat ik vanmorgen 9;15 in de auto op weg naar mijn man zijn werk. Om zo samen door te gaan naar het UMCG. 10:20 de afspraak 10:45 nog in de wachtkamer de tijd daarvoor vond ik nog het spannends .
Eenmaal bij de gynaecoloog zittend op de stoel vloog de tijd. Kijkend naar ons mannentje en luisterend naar de gynaecoloog. Ow wat mooi wat ziet dit er goed uit. Precies wat ik horen wou. De metingen zijn goed en niet te veel hersenvocht opgelucht en blij. Met een smile van oor tot oor de behandel kamer uit . Ik mag nu eindelijk genieten❤️💙