9 jaar geleden
valt een nieuw leven te plannen.
Bestaat het goede moment om te kiezen voor een gezinnetje of een tweede kindje?
Als je thuis zit omdat alles even te veel is en de stress de overhand heeft. Dan ga je proberen om alles weer op de rit te krijgen.
Maar dan ben je na 2.4 jaar weer zwanger.
Om bij het begin te beginnen.
In januari is mijn spiraal er uit gehaald omdat ik steeds enorme steken in mijn buik had. Na verschillende onderzoeken waaronder een inwendige echo waar niks uit kwam. Heb ik hem laten verwijderen, wat een pijn deed dit. Ik dacht dat ik knock out zou gaan. Volgens de arts had hij flink vast gezeten.
Na een paar weken werd alles rustiger. Alleen even extra voorzichtig zijn is wel handig. En dat waren we ook rond om de eisprong.
Een ruime maand geleden liep ik vast op verschillende vlakken. En nu "rust" ik uit, om weer even op adem te komen.
En dan is het weer wachten op de maandelijkse ongesteldheid. Deze starten heeeeel licht maar was de volgende weer weg. En kwam niet weer om de hoek kijken. De krapjes in mijn buik bleven komen en gaan. En dan doe je dus een test, legt deze weg en vergeet hem. Na een tijdje keek ik en daar stond het streepje. Niet een maar twee!!!!
Ik had het kunnen weten maar was al weer vergeten hoe de eerste symptomen voelen.
Wat spannend weer allemaal want waar mijn schatje er klaar voor was zat ik nog erg in dubio. En op het moment was ik er al helemaal niet mee bezig. Maar wat vind ik het spannend en prachtig. En geniet ik van het moment wat er nu is met ons kleine geheimpje. Maar eigenlijk wil ik het van de daken schreeuwen.
Soms zijn dingen, zoals bij ons nu dit prachtige geluk, niet te plannen. En soms lijkt het niet et juiste moment. Maar als we de mooie dingen in het leven blijven zien, kan van elk lastig moment iets moois gemaakt worden. En leren we weer een les in dat het leven niet altijd te keuze geeft en dat niet alles te plannen is.
mvand
Ja dat hopen wij ook!! Het is even afwachten wat de verloskundige straks zegt. We zullen in ieder geval extra controles krijgen na de geboorte om te bekijken of dit kleine mensje het ook heeft. Maar gezondheid is natuurlijk relatief. Ons grote mannetje doet het er tot nu toe goed mee. Hij zal er ook niet snel aan overlijden of geestelijk beperkt van worden (kan wel maar dan moet zijn lever niet werken en bij de 2e na de geboorte i het opletten met de bilirubine )een vrolijk lief kind is een enorm geluk.
mvand
Uiteindelijk is het het zeker waard. Ook al zet het druk op verschillende dingen. Zolang we het mooiste van onze gebeurtenissen blijven zien scheelt dat een hoop. Wij zijn er ook heel gelukkig mee!!!!, Straks op mijn werk moeten vertellen dat ik in mijn ziektewet ook nog zwanger ben geworden vind ik erg lastig. Maar het had altijd lastiger gekund
Annemiek2
Tja soms plan je dit soort geluk niet. Bijzonder dat je al zo snel zwanger geworden bent maar ik kan me ook voorstellen dat je eerst even schrikt. Wil je even bijkomen van heel veel dingen komt er ineens een een miniemensje in wording om de hoek kijken. Ik hoop voor je dat je minimensje gezond is, dat wil je zoooo graag als er een erfelijke aandoening in de familie zit. Gelukkig hebben jullie een goede arts. Moet je nu ook (weer) in het ziekenhuis bevallen? Heel veel sterkte met het bijkomen en heel veel geluk tijdens je zwangerschap.
Anoniem
Hey! Bij ons een totaal onverwachte zwangerschap. Heb mijn vriend eind augustus 2013 leren kennen bij een tentfeest en het was meteen liefde op het eerste gezich, gelukkig van beide kanten haha. Al vrij vlot trok hij bij mij in aangezien ik net een eigen huisje had gekregen. Ik slikte altijd braaf de pil, en de menstruatie was met de klok gelijk te zetten. Zo zou ik ook het weekend voor kerst weer ongesteld moeten worden. Toen ik een paar dagen overtijd was, werd ik bang en kreeg het idee dat ik wel eens zwanger kon zijn.. Meteen een test opgehaald, en ja hoor, ik was zwanger! Dit kwam totaal niet uit, we kenden elkaar net, ik zat al een tijd werkloos thuis, en waren beide helemaal niet klaar voor een kleine! Kerstavond heb ik het mijn vriend verteld, en was kerst verpest. Ik wilde het kindje houden en hij juist niet. Na de eerste echo (9 weken) was hij gelukkig helemaal om! Wat een prachtig gezicht, een klein wonder dat in je buik groeit. Ons spruitje! Van een erg fijne zwangerschap kon ik niet smeken, na 20 weken kreeg ik bekkeninstabiliteit, deed geen oog meer dicht en ben flauw gevallen onder de douche. Maar dan voel je de kleine heel veel trappelen en dan weet je wel waar je alles voor doet. 31 augustus 2014 ben ik bevallen van onze prachtige dochter Tess. We wisten dat het een moeilijke tijd zou worden, maar als we hierdoor kwamen, konden we de wereld aan. Nu, 8 maand verder, zijn we dolgelukkig ondanks dat we 22 en 23 zijn, financieel ontzettend krap zitten en ik nog steeds problemen met mijn baarmoeder heb. Aankomend schooljaar mag ik starten met een bbl opleiding en zal 4 dagen moeten werken. Ik zal het erg moeilijk vinden om ons meisje zo weinig te zien straks, maar als ik goed mijn best doe kan ik met een jaar klaar zijn. Daarna een aantal uur per week werken, en de rest voor ons meisje zorgen. Zo krijgen we wat adem qua finacieel gebeuren, en kunnen we geld opzij zetten voor Tess. En dat vind ik toch wel erg belangrijk! En wat betreft de relatie, sinds de zwangerschap is dit zoveel sterker geworden!