Opnieuw IUI met allerlei uitdagingen

Tja een aantal maanden geleden schreef ik nog een blog hoe mijn bevalling was geweest en dat onze prachtige 2e spruit via IUI is ontstaan. Stiekem schreef ik toen al dat we meteen weer zouden gaan proberen voor ons laatste kindje, ondanks dat ik nog niet mocht...ik had  namelijk een keizersnede gehad en dan hebben die lieve dokters liever dat je nog een jaartje wacht.

Wel dat jaartje is nu inmiddels 13 maanden geleden en in december 2015 zijn we gestart met IUI, opnieuw de MMM in en best vol goede moed moet ik zeggen, al zonk die direct in de schoenen toen ik in december de poging moest afbreken. Dan het feit dat in ons ziekenhuis ze tussen kerst en oud en nieuw dicht zijn, dus hopen dat je met je PCOS in hemelsnaam een beetje optijd weer ongesteld zou worden...dat lukte en poging 2 startte!

Natuurlijk moest mijn lichaam weer gek doen en er groeide 1 eitje uit tot 12 mm, dat ging eindelijk de goede kant op dacht ik! 2 dagen later eitje foetsie en ik werd exact 14 dagen daarna ongesteld. Poging 3 dan maar....Die ging iets beter met uiteindelijk op cyclus dag 19 een eitje van 17 mm, er was afgesproken i.v.m. de 2e poging (eitje foetsie) dat we iedere dag zouden gaan monitoren als er nu (en jawel dat was nu ik deed een dansje) een eitje goed zou gaan groeien. Gek genoeg was het eitje van 17 mm op een vrijdag ontdekt en wat werd er gezegd?!? Mevrouw we plannen voor maandag 11.30 een IUI (dit was maandag 14 maart) en u zet morgenavond exact 21.30 de Ovitrelle spuit(om een eisprong te creëren) en dan nog ik zie u maandag!

Uhmm ik dacht dat we iedere dag gingen monitoren??? Op dat moment heb ik het maar zo gelaten en dacht nou de fertiliteitsarts weet het vast wel toch? Met alle gevolgen van dien, zondagavond was ik druk mijn cliëntenroute aan het doen toen ik enorme buikpijn kreeg rond een uurtje of 20.00 en ik wist (want zeg nou zelf na al die jaren vruchtbaarheidsbehandelingen ben je echt wel ervaringsdeskundige) dat dit mijn eisprong was! Ow crap! Morgen pas inseminatie en nu een eisprong, maar een eitje is nog maar 12 uur vruchtbaar (om en nabij 12 uur) na dat deze gesprongen is dan loop ik dus nu achter de feiten aan?? Toch mezelf voorgehouden ach Annemarie komt wel goed jow die 3 dagen onthouding hebben we niet echt aan gedaan zeg maar (ik weet het niet hoor maar ik ben altijd enormmmm passioneel als er een eisprong aan zit te komen) en misschien heb ik geluk dat 1 van manlief zijn zwemmertjes toch mijn met bloed zweet en tranen verdiende ei bereikt heeft!

Maandagochtend vroeg gemeld met manlief zijn zwemmertjes en voor de inseminatie plaats vond ging de arts nog even kijken naar het ei...het ei tja...WELK EI!?? Hij was verd***e weg??? In mijn historie IUI's heb ik nog nooit een inseminatie gehad als het ei ontbrak dus ik kon er echt niks aan doen dat ik dacht, jammer dit wordt het niet deze ronde...

En gisteren kwam ik daar achter, exact 14 dagen na mijn -ikweetzekerikvoeldemijn eisprongzondagavond- ervaring werd ik dan ongesteld...Dan komt het volgende euvel, het is fokking Pasen en dan moet je ergens iemand zien te bereiken op een zaterdag die je dan gaat inplannen om op cyclus dag 3 een echo te geven plus nieuwe medicatie om direct weer verder te kunnen met het volgende bloed, zweet en tranen ei die je wil gaan produceren...Gelukt! Morgen om 13.10 een echo en dan weer starten, ze wilde mij eerst nog afwimpelen om dan maar na Pasen te komen want dat was makkelijker...tja hallo een ei laat zich niet plannen en een menstruatie ook zeer zeker niet! Foei schaam jullie diep en help me gewoon zoals de regels normaal zijn, weekend, Pasen, Kerst i dont care.

Dames, over een dag of 11 krijf ik weer de eerste follikelmeting en ik hoop dat mijn lichaam een mooie volgende kans voorbereid en dan wel een fatsoenlijke IUI zoals het hoort! Morgen eerst even klagen HIHI ik hou jullie op de hoogte...