Onzekere zwangerschap. Met goede afloop

Hoi allemaal,

Ik heb het geluk dat ik samen met mijn man twee gezonden jongens mag opvoeden.
Toch wil ik wat delen met jullie in de hoop dat er andere aanstaande moeders er hoop uit kunnen vinden.

Waar bij de oudste het zwanger worden moeizaam ging (uiteindelijk wel natuurlijk gelukt) en de zwangerschap goed verliep was het bij de jongste precies andersom

Het was net de periode dat het leven na corona langzaam weer op gang mocht komen. Met carnaval gingen de kroegen open en besloot ik weer eens goed te feesten met vriendinnen. Wellicht is het daar misgegaan want 2 dagen daarna deed ik een zwangerschapstest en deze was positief. De verloskundige gaf aan dat het nog niet zoveel kwaad kon dat ik zo pril in de zwangerschap gedronken had. En de eerste echo en de controles waren gelukkig allemaal goed. 

Maar dan bij 10 weken op het werk tijdens een avonddienst voelde ik bij het opstaan wat uit mij stromen. Net als wat ik normaal voel als ik ongesteld ben maar dan zonder de krampen. Dus snel naar de wc waar ik meteen veel bloedverlies zag. Ik bel meteen de verloskundige die adviseerde om rustig te gaan zitten. Het bloedverlies op te vangen en ik kon die avond daar nog terrech. Daarna meteen mijn man gebeld en mijn collegas ingelicht over de situatie en naar huis gegaan om samen met mijn man en zoontje naar de verloskundige te gaan voor een echo. Zo fijn als je dan zo snel terrecht kwam. Ik had me thuis snel omgekleed en had de vieze kleding met het bloedverlies mee naar de verloskundige genomen. Het gezicht van de verloskundige toen ze de kleding zag vergeet ik nooit meer. Haar gezicht ging van hoopvol naar schrik na het zien van de hoeveelheid bloedverlies.
Ik mocht meteen gaan liggen voor een echo. En daar kwam de kleine man een beeld. Druk bewegend met een goed kloppend hartje. Dat hadden we niet verwacht. De verloskundige stuurde ons door naar het ziekenhuis om te laten obderzoeken waar het bloedverlies dan vandaan kwam.
Maar omdat het al avond was en ons zoontje toch wel naar bed mocht gaan zijn we eerst naar opa en oma gegaan met de raarste zwangerschapsaankondiging ooit. We bellen daar aan. Mijn man haalt snel ook zijn vader en geeft aan. Goed nieuws we zijn in verwachting maar we moeten naar het ziekenhuis vanwege bloedverlies dus we weten niet welke kant het opgaat. Kan ...  blijven slapen.
Daarna snel wat spullen gepakt zodat mijn zoontje daar kon slapen en snel naar het ziekenhuis. Onderweg ook maar telefonisch mijn ouders ingelicht. 

In het ziekenhuis kregen we een nieuwe echo, werd er bloed afgenomen en zagen ze dat er een hematoom in de baarmoeder zat. Deze was best behoorlijk 4 bij 3 cm.

En dan krijg je het nieuws: Het kan zo zijn dat het bloedverlies weeen opwekt en dat je een miskraam kan krijgen. Maar het kan ook goed blijven gaan. Advies rustig aan doen, niet tillen en niet in bad.
Wat volgt is een onzekere zwangerschap waar mijn man en ik alles maar op ons af laten komen.
Maar vanaf dat moment in het zielenhuis voel ik aan alles dat het goed komt. Hij komt eerder maar het komt goed. Dat gevoel bleef heel mijn zwangerschap aanhouden.