9 jaar geleden
Nog heel eventjes geduld hebben
Ik ben al zo lekker geduldig maar goed, toch nog echt eventjes geduld hebben...
Jullie hebben kunnen lezen dat ik was opgenomen in het ziekenhuis. Woensdag ochtend melden om 11.00, werd naar me kamer gebracht en om 12.30 kreeg ik eindelijk een keer artsen te zien. De hele mikmak kwam erbij, gynaecoloog, longarts, cardioloog, anestesist en iemand van het CTB. Na even overleg te hebben gehad leek het hun verstandig om de longtest opnieuw af te nemen snachts en te kijken hoevaak mijn ademhaling is per minuut (ik heb dit al eerder gehad en de resultaten waren toen goed).
Natuurlijk was het de volgende dag hemelvaartsdag dus heb ik niks of niemand gezien natuurlijk (wat beloofd was van wel), maar goed groot ziekenhuis en ik ben wel gewend dat ze langs elkaar leven daar.
Gister eind van de middag dan eindelijk nieuws, longtest was prima, ademhaling is absurd hoog (verder niks meer over gehoord). Je mag naar huis en 26 mei terug komen om in te leiden! Ook tussendoor nog twee controle afspraken.
Ik ben heel blij dat ik weer thuis ben bij me lieve vent (die het hele huis van top tot teen heeft geboend en allemaal dingen heeft gekocht om het huis wat vrolijker te maken + de laatste babyspullen, wat is het toch ook een kanjer), en ik was erg blij met de uitslag van de longtest. Wat ik wel weer jammer vind is de slechte communicatie, verschillende gezichten gezien met verschillende verhalen en plannen van aanpak en dat ze eigenlijk niet verder zoeken naar de benauwdheidsklachten en snelle ademhaling, maar goed we vertrouwen de artsen en als het niet goed gaat met me staan we gewoon weer voor de deur!
Nog wat vraagjes voor jullie, ik ben erg benieuwd naar verhalen van de mama's die zijn ingeleid (ik ben niet nieuwsgierig hoor) en ik wil eigenlijk nog dingen vragen aan me gynaecoloog op de controle afspraken, de vragen schrijf ik op anders vergeet ik alles (ik heb geen last van me hormonen hoor haha) zijn er nog dingen die jullie zouden vragen aan de arts? Met twee mensen bedenk je meer als alleen!
X
Anoniem
Twee keer ingeleid, 1ste keer wegens hoge bloeddruk (40wk+10dgn), 2de keer wegens meedoen aan academisch onderzoek (40ek+7dgn) en ik ingeloot was in de groep inleiden. Eerste keer heb ik inleiden lang tegengehouden, omdat ik geen positieve verhalen had gehoord ed. Maar met de zin: "je kindje kan gevaar lopen" was de beslissing heel snel genaakt! Bij tweede zwangerschap riep ik al vrij snel dat ik wel weer ingeleid wilde worden, want is mij heel goed bevallen. Je weet wanneer de kleine komt (ongeveer), en geen stress met wanneer naar ziekenhuis ofzo en komt daar ook relaxt aan;) Beide keren ongeveer gelijk gegaan. Had blijkbaar al ontsluiting, dus vliezen konden gebroken worden. Daarna kijken of het vanzelf op gang zou komen, maar beide keren niet, dus wee-opwekkers. Bij 3/4 cm weeënstorm (een van de redenen waarom ik in eerste instantie geen inleiding wilde) daarom beide keren ruggenprik gehad. Daarna bevalling niet meer gelijk, maar heeft niks met inleiden te maken dus voor nu niet belangrijk;) Vragen die je kunt stellen (sommige misschien open deur, of heb he al besproken) - hoe gaat het inleiden het in zijn werk? - wat voor middelen worden er gebruikt? - heb ik een eigen kamer en blijft dat ook hele tijd mijn kamer? - wat zijn mogelijkheid voor eventuele pijnstilling (als je daar open voor staat natuurlijk, ik raad ruggenprik aan) ... Succes!!
Anoniem
Ik ben ingeleid ivm hoge bloeddruk met 37 weken in september 2013. De methode met het ballonnetje was er al, maar er was ook een test met pilletjes. Ik had mij over beide methodes niet ingelezen dus ik mocht een 'digitaal lootje trekken'. Het werden de pilletjes en moest achteraf een vragenlijst invullen. Het is mij niet goed bevallen en de baby ook niet want een en ander resulteerde in een spoedkeizersnee. De weeën kwamen. Iet echt op gang en de hartslag van de baby was heel onregelmatig. Nu 26 weken zwanger van de tweede. Als ik weer moet worden ingeleid zal ik kiezen voor het ballonetje. Laat je goed voorlichten en lees zelf ook over de methodes via Google oid. Oh ja, en wat Annemiek zei; lees je ook even in over een keizersnee. Ik was er achteraf blij mee en herstelde snel. Sterkte met de laatste loodjes.
Annemiek2
Informeer jezelf ook even over een keizersnee, het hoeft natuurlijk niet daar ga je niet van uit maar als je conditie toch te ver achter uit gaat en je geen energie meer over hebt ben je in ieder geval er op voorbereid. Spreek ook met elkaar af wanneer je man ingrijpt. Bij mij kwam de ontsluiting niet goed op gang, dus ook weeënopwekkers, en toen ik remifentanyl kreeg kon ik een beetje uitrusten maar ik had na 2 1/2 dag geen energie meer over om mijn niet ingedaalde zoon met een groot hoofd eruit te krijgen. heel veel succes bij je bevalling en ik hoop dat alles goed gaat.
JufFeline
Ik ben ingeleid. Er zijn verschillende manieren om iemand in te leiden. Het verschilt per ziekenhuis wat ze doen. Dus misschien is het handig als je weet hoe ze je willen inleiden. Ik ben met een ballonnetje ingeleid toen ik 41 weken zwanger was. Op dat moment had ik nog helemaal geen ontsluiting. De bedoeling was dat het ballonnetje zorgt voor ontsluiting en wanneer de ontsluiting groot genoeg is het ballonnetje er vanzelf uit komt. Ik kreeg na het zetten van het ballonnetje (vond ik niet pijnlijk) al best snel regelmatig harde buiken. Meestal duurt het nog best lang (kan tot 3 dagen duren) voordat je echt gaat bevallen. Ik had al de zelfde avond/nacht weeën. Ik moest wel even door duwen dat ze even gingen checken hoeveel ontsluiting ik had want omdat het ballonnetje nog zat was er volgens hun nog niks aan de hand. Maar toen ze keken bleek ik al 4 centimeter ontsluiting te hebben en was het ballonnetje er gewoon niet uit gekomen. Dus toen was de bevalling officieel van start. Succes, ik ben benieuwd hoe het bij jou zal gaan!